[ οἳ κ]αὶ Δαρδανίδα Πριάμοιο ]

Περιγραφή

Γραμματολογικές Πληροφορίες

S151PD Το ποίημα, που αποδίδεται στον Ίβυκο, είναι ένας έπαινος που απευθύνει ο ποιητής στον Πολυκράτη∙ μάλλον δεν πρόκειται για τον τύραννο Πολυκράτη της Σάμου, στην αυλή του οποίου έζησε ο Ίβυκος, αλλά για τον ομώνυμο γιο του τον οποίο ο τύραννος είχε εγκαταστήσει στη Ρόδο ως αντιπρόσωπό του. Ο ποιητής υμνεί την ομορφιά του Πολυκράτη μέσα στο μυθικό πλαίσιο του τρωικού πολέμου. Ξεκινάει αναφέροντας γεγονότα από το ξεκίνημα του πολέμου ( την αιτία - Ελένη, Διός βουλή, Κύπρις, καταπάτηση της φιλοξενίας από τον Πάρη -, τον ολέθριο ερχομό των Αχαιών στην Τροία ) αλλά και ήρωες των Τρώων και των Αχαιών ( Κασσάνδρα και άλλα παιδιά του Πρίαμου, ο αρχηγός της εκστρατείας Αγαμέμνων ) για να πει όμως ότι η αφήγηση τέτοιων ιστοριών είναι έργο των σοφών Μουσών του Ελικώνα και όχι ενός θνητού∙ το ίδιο ισχύει και για τον αριθμό των πλοίων, την Αυλίδα, το ταξίδι των Αχαιών στην Τροία, τους χαλκάσπιδες ήρωες διάσημους για τη γενναιότητά τους ( Αχιλλέας, Αίας ) που ήρθαν στην Τροία∙ στη συνέχεια αναφέρει ήρωες διάσημους για την ομορφιά τους ( Κυάνιπππος ; ο γιος της Ύλλιδας, Τρωίλος ) και μέσο αυτών στρέφεται στον Πολυκράτη που κι αυτός θα μείνει διάσημος για την ομορφιά, όπως και το τραγούδι του ποιητή. Ο τρωικός πόλεμος είναι το πλαίσιο του επαίνου για τον Πολυκράτη. Μπορούμε να δούμε πώς χρησιμοποιούν τον επικό μύθο οι λυρικοί ποιητές, προσπαθώντας να διαφοροποιηθούν από την επική αφήγηση ως προς το χειρισμό των θεμάτων αλλά και αναγκαστικά λόγω έκτασης. Κυάνιππος : γιος ή εγγονός του Άδραστου, πήρε μέρος στον πόλεμο της Τροίας και συγκαταλέγεται ανάμεσα σ’ αυτούς που κλείστηκαν στο Δούρειο ίππο. Ύλλις : κόρη του Ύλλου γιου του Ηρακλή. Τρωίλος : ο νεότερος γιος του Πρίαμου και της Εκάβης. Ξεχωρίζει για τα νιάτα του και την ομορφιά του. Υπήρχε χρησμός ότι η Τροία δεν θα μπορούσε να κυριευθεί αν ο Τρωίλος γινόταν είκοσι χρόνων. Σκοτώθηκε από τον Αχιλλέα ή σε ενέδρα ή θυσιάστηκε από αυτόν. Σε άλλη παραλλαγή ο Αχιλλέας τον είδε και τον ερωτεύτηκε αλλά του ξέφυγε και κατέφυγε στο ναό του Θυμβραίου Απόλλωνα, όπου ο Αχιλλέας οργιςμένος τον σκότωσε. Στον Όμηρο ο πιο ωραίος ήρωας μετά τον Αχιλλέα είναι ο Νιρεύς από τη Σύμη, Ιλ Β 673 κεξξ.: Νιρεὺς αὖ Σύμηθεν ἄγε τρεῖς νῆας ἐΐσας Νιρεὺς Ἀγλαΐης υἱὸς Χαρόποιό τ᾽ ἄνακτος Νιρεύς, ὃς κάλλιστος ἀνὴρ ὑπὸ Ἴλιον ἦλθε τῶν ἄλλων Δαναῶν μετ᾽ ἀμύμονα Πηλεΐωνα: