13η Ωδή Πυθέᾳ Αιγινήτῃ Παγκρατιαστῇ Νέμεα

Περιγραφή

Γραμματολογικές Πληροφορίες

Στους επίνικούς του ο Βακχυλίδης περιλαμβάνει πλούσια μυθολογική διήγηση, όπως και ο Πίνδαρος, αντλώντας από την προηγούμενη ποιητική παράδοση: τον Όμηρο, τον Ησίοδο, τα Κύπρια αλλά και τους λυρικούς ποιητές. 13η Ωδή Τειχομαχία - μάχη ἐπί ταῖς ναυσίν Υμνώντας την πατρίδα του νικητή στα Νέμεα ο Βακχυλίδης προσφωνεί την Αίγινα. Η Αίγινα ήταν κόρη του ποταμού Ασωπού την οποία ερωτεύθηκε και απήγαγε ο Δίας∙ την οδήγησε στο νησί Οινώνη που μετονομάστηκε σε Αίγινα από το όνομά της και της χάρισε ένα γιο τον Αιακό. Το νησί ήταν έρημο, επειδή ο Αιακός ήθελε συντρόφους και έναν λαό να κυβερνά, ζήτησε από το Δία να μεταμορφώσει σε ανθρώπους τα μυρμήγκια που αφθονούσαν στο νησί, έτσι ο Δίας δημιούργησε το λαό που επονομάστηκαν Μυρμιδόνες. Αργότερα ο Αιακός παντρεύτηκε την κόρη του Σκίρωνα Ενδηίδα και απέκτησε δύο γιούς τον Τελαμώνα και τον Πηλέα - η συγγένεια των δύο δεν υπάρχει σε όλους τους συγγραφείς -. Παιδιά τους ήταν ο Αίαντας και ο Αχιλλέας αντίστοιχα. Ο Βακχυλίδης εκμεταλλευόμενος αυτή τη γενεαλογία ενσωματώνει στον επίνικό του την αφήγηση της μάχης για τη σωτηρία των πλοίων∙ και στην ιλιαδική αφήγηση στο κέντρο της μάχης πρωταγωνιστούν ο Έκτορας και ο Αίαντας. Επίσης τονίζεται η σημασία της αποχώρησης του Αχιλλέα από τη μάχη που δίνει το θάρρος στους Τρώες να φτάσουν στα πλοία. Την προέλαση των Τρώων και την υποχώρησή τους άμα τη εμφανίσει του Αχιλλέα στη μάχη ο Βακχυλίδης την περιγράφει από την πλευρά των Τρώων. Παρομοίωση : την επίθεση των Τρώων την περιγράφει με μια θαλασσινή παρομοίωση με ομηρικά χαρακτηριστικά στο θέμα και τη δομή. Η 13η Ωδή είναι είναι το πιο ομηρικό από τα ποιήματα του Βακχυλίδη.