[οἰ μὲν ἰππήων στρότον]

Περιγραφή

Γραμματολογικές Πληροφορίες

27aD, 195P Το ημιτελές παπυρικό απόσπασμα ξεκινάει με τις διάφορες ανθρώπινες προτιμήσεις: άλλοι προτιμούν ό,τι σχετίζεται με τον πόλεμο και τη στρατιωτική ισχύ, η ποιήτρια όμως αντ’ αυτών προτείνει ό,τι αγαπά κανείς. Συνεχίζει παρουσιάζοντας τις αποδείξεις της, η μια είναι παρμένη από το μύθο, η άλλη από την προσωπική της εμπειρία: η Ωραία Ελένη εγκαταλείπει τα πάντα για τον έρωτα του Πάρη, έτσι και η ίδια προτιμά να βλέπει την απούσα Ανακτορία παρά έναν πάνοπλο στρατό. Η αναφορά του τέλους στους πάνοπλους στρατιώτες επαναφέρει το θέμα της αρχής. Οι αξίες του ομηρικού κόσμου των πολεμιστών αντικαθίστανται από τη δόξα του Έρωτα. Εδώ η Ελένη δεν παρουσιάζεται παρά ως ερωτευμένη γυναίκα που ακολουθεί την καρδιά της, εγκαταλείποντας το βασιλιά σύζυγο, τους γονείς και το παιδί της∙ δεν είναι η ολέθρια γυναίκα που κατέστρεψε την Τροία, αυτή που για χάρη της ξεσήκωσαν οι Αχαιοί τον πόλεμο που τους έφερε αμέτρητα βάσανα.