Ελεγείες

Περιγραφή

Γραμματολογικές Πληροφορίες

[κήδεα μὲν στονόεντα] D7, 13W Η εναλλαγή ευτυχίας – δυστυχίας που κυριαρχούν στην ανθρώπινη ζωή καθορίζονται από τους θεούς, ο άνθρωπος δεν μπορεί να αντιτάξει παρά αυτοσυγκράτηση, υπομονή και θάρρος. Η ἀμηχανία του ανθρώπου μπροστά στη βούληση των θεών και της Μοίρας, το εφήμερο και ευάλωτο της κατάστασής του, οι συμφορές αντιμετωπίζονται με την τλημοσύνη· αρετή που δεν διαθέτει ο Αχιλλέας της Ιλιάδας, επιδεικνύει όμως ο Οδυσσέας στην προσπάθειά του να γυρίσει με τους συντρόφους του στην Ιθάκη και να επιβληθεί στους μνηστήρες. Στο λόγο που απευθύνει ο Οδυσσέας στον Αμφίνομο στο σ της Οδύσσειας στ.130 κεξξ. του επισημαίνει την αδυναμία του ανθρώπου, την εξάρτησή του από τη βούληση των θεών και το εύθραυστο της ανθρώπινης ευτυχίας. Είτε απευθύνεται στη βασανισμένη του ψυχή (πβ επίσης Οδύσσεια υ στ. 9-23), είτε παρηγορεί τον Περικλή για το φοβερό ναυάγιο που βύθισε στο πένθος όλη την πόλη, είτε μιλάει για την εφήμερη κατάσταση του ανθρώπου που η ζωή του αλλάζει μέρα τη μέρα στο Γλαύκο η συμβουλή του είναι η τλημοσύνη και το μέτρο. [ἀσπίδι μὲν] D6, 5W Ο ρίψασπις πολεμιστής είναι αδιανόητος στον ιλιαδικό πολεμικό χώρο όπου ο ήρωας πολεμά για το κλέος. Ο επαγγελματίας στρατιώτης του Αρχίλοχου χωρίς καμία ντροπή προτιμά να σώσει τη ζωή του, η ασπίδα και η υστεροφημία του είναι αδιάφορες.