ΑΛΚΑΙΟΣ
απ. 130.16-39 Lobel-Page
[οι στίχοι 1-15 πολύ αποσπασματικοί]
ἀγνοι̣σ̣. .σ̣βιότοις. .ις ὀ τάλαις ἔγω
καὶ β̣[ό]λ̣λ̣ας· τὰ πάτηρ καὶ πάτερος πάτηρ
φεύγων ἐσχατίαισ᾽, ὠς δ᾽ Ὀνυμακλέης
.].[. . .].[. .]. μακάρων ἐς τέμ[ε]νος θέων
ὄππαι Λ[εσβί]αδες κριννόμεναι φύαν
[].[ʹ̣].[.].ἀπ̣ὺ πόλλ̣ω̣ν πότα δὴ θέοι |
Ζω ο ταλαίπωρος σαν φτωχοχωριάτης, λαχταρώντας ν᾽ ακούσω να καλούν σε σύναξη τη συνέλευση και το συμβούλιο, Αγησιλαΐδη μου· προνόμια που είχαν ίσαμε τα γεράματά τους ο πατέρας μου και ο πατέρας του πατέρα μου, ανάμεσα σ᾽ αυτούς τους πολίτες που τώρα πάνε να βγάλουν ο ένας το μάτι του άλλου, όλα αυτά, λέω, τα έχω στερηθεί, διωγμένος και εξόριστος πάνω δω στις ερημιές. Και σαν τον Ονομακλή, έχω ξεμείνει εδώ μονάχος, λύκος πιο πολύ παρά άνθρωπος (ετοιμάζοντας μυστικά;) πόλεμο· γιατί δεν ωφελεί(;) να παραιτηθούμε από το σηκωμό εναντίον τ… στο τέμενος των μακαρίων θεών, … πατώντας τη μαύρη γης … συγκεντρώσεις … κατοικώ, μακριά από κάθε λογής μπλεξίματα, εδώ όπου πηγαινοέρχονται δώθε κείθε τα κορίτσια της Λέσβου με τα μακριά φορέματα και κρίνεται η ομορφιά τους, ενώ ολόγυρα αντηχεί η θαυμαστή ηχώ της ιερής φωνής των γυναικών κάθε χρόνο … από πολλούς (στεναγμούς;) πότε θα (με γλυτώσουν) πια οι Ολύμπιοι θεοί; |