στ.6-13

Εκείνος (=ο Πιττακός) που παντρεύτηκε κόρη από τη γενιά των Ατρειδών ας καταβροχθίζει τώρα την πόλη, όπως έκανε και παλιότερα μαζί με τον Μυρσίλο, ωσότου αποφασίσει ο Άρης να μας ξαναστρέψει στα όπλα· εύχομαι να λησμονήσουμε τον παλιό χόλο μας. Να χαλαρώσουμε τη διχόνοια που μας τρώει τα σωθικά μας και την εμφύλια διαμάχη, που κάποιος αθάνατος του Ολύμπου ξεσήκωσε ανάμεσά μας, αυτήν που στον λαό φέρνει καταστροφή και στον Πιττακό χαρίζει δόξα ζηλευτή.