Ανθολογίες
Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη
ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ
186. – εἰ μὲν ἑκών, Ἀρχῖν᾽
Ο άκρατος και ο έρωτας
εἰ μὲν ἑκών, Ἀρχῖν᾽, ἐπεκώμασα, μυρία μέμφου, |
Αν βέβαια το ᾽θελα που ήρθα και ξεφάντωσα στην πόρτα σου, Αρχίνε, κατηγόρησέ με χίλιες φορές· αν όμως ήρθα χωρίς να θέλω, συχώρεσέ μου το θράσος. Ο άκρατος1 και ο έρωτας με ανάγκασαν· ο ένας με τραβούσε, και ο άλλος δεν με άφηνε ν᾽ αφήσω το θράσος. Όμως και όταν ήρθα, δεν φώναξα ποιος ή τίνος,5 φίλησα μονάχα το κατώφλι. Αν αυτό είναι αδίκημα, αδίκησα.
(μετάφραση Θ. Κ. Στεφανόπουλος)
|
1 Ο άκρατος (οίνος) είναι το κρασί που δεν έχει αναμιχθεί με νερό.
