Μελέτες
Οι Νεοελληνικές Διάλεκτοι
Οι διάλεκτοι και τα ιδιώματα της νέας ελληνικής
Πες την παροιμία
- Άνθρωπος αγράμματος ξύλον απελέκετον.
- Άλλο τ’ ομμάτ’ τη κούκουδα και άλλο τη κορώνας.
- Δέσκαλε ποι εμάθιζες, και νόμον ποι κ’ έκρανες.
- Επήραν τα φτερά τ αέραν.
- Επήραν τα ρωθώνιατ αέραν.
- Εκυλίεν η τέντσερι κ εύρεν το γαπάχ.
- Εσέν κορτσόπον λέγατο, κ’ εσύ νυφίτσα άκσον.
- Είχασε και κ εθέλνασε, έχασα κι αραεύω σε.
- Ετατανεύτεν η γραία σά σύκα
θα τρώγι και τα συκόφυλλα. - Η ώρα το φερ’ ο χρόνος κι φέριατο.
- Η γλώσσα κλαδία κ’ έχ.
- Καινούρ κοσκίν, και μέρ να κρεμάνω σε.
- Κοκκίν, κοκκίν, γομούται το σακίν.
- Ξερά φάβατα σην πέτραν κι πιάννε.
- Όποιος γίνεται πρόγατον τρώγιατον ο λύκον.
- Όθεν γάμος κι ατός παρανύφσα.
- Ούμπ’ αν ακούς πολλά κεράσια μικρόν καλάθ’ έπαρ.
- Ποι σπέρ’ θα θερίζ’.
- Πολλά ποι παθάν, πολλά μαθάν.
- Σην αναβροχήν, το χαλάζ πά καλόν εν.
- Τα περασμένα συγχωρεμένα.
- Τ’ οψάρ’ ασό κηφάλ βρωμά.
- Τ’ έναν το χέρ νίφτ’ τάλλο και τα δύο το πρόσωπον.
- Το σημερνόν την δουλείαν σο πουρνά μιαφίντς.
- Το αίμαν νερόν κι γίνεται.
- Τη πουλί το γάλαν.
Τελευταία Ενημέρωση: 11 Ιαν 2007, 15:20
