Βιβλιογραφία
Νεοελληνικά Διηγήματα (1974 κ.ε.)
Σε αυτόν τον χώρο ο χρήστης μπορεί να αναζητήσει πληροφορίες για τις συλλογές και τις ανθολογίες νεοελληνικών διηγημάτων που πρωτοδημοσιεύθηκαν από το 1974 ώς το 2002. Σ' αυτές δεν περιλαμβάνονται εκδόσεις παλαιότερων ευρισκόμενων κειμένων.
Τα πεδία για τα οποία η βάση δεδομένων παρέχει πληροφορίες περιλαμβάνουν:
- ονόματα συγγραφέων
- ονόματα επιμελητών ανθολογιών
- τίτλους συλλογών ή ανθολογιών
- χρονολογία και τόπο έκδοσης
- εκδοτικό οίκο
- τυχόν βραβεία που έχει λάβει η έκδοση
- αναλυτικές πληροφορίες για κριτικές που έχουν δημοσιευτεί για την έκδοση είτε σε έντυπα (εφημερίδες, περιοδικά), είτε σε βιβλία (όνομα κριτικού, έντυπο, ημερομηνία).
Η βάση επιτρέπει:
- απλή αναζήτηση (όπου ο χρήστης συμπληρώνει ένα μόνο πεδίο αναζήτησης, π.χ. το όνομα του Χ συγγραφέα, και παίρνει μια σειρά από πληροφορίες)
- συνδυαστική αναζήτηση (όπου ο χρήστης συμπληρώνει δύο ή περισσότερα στοιχεία σε δύο ή περισσότερα πεδία, αναζητώντας π.χ. ποιες κριτικές δημοσίευσε ο Χ κριτικός στην Ψ εφημερίδα το 1980)
- σύνθετη συνδυαστική αναζήτηση (όπου ο χρήστης συμπληρώνει δύο ή περισσότερα στοιχεία σε αντιστοίχως δύο ή περισσότερα πεδία, αλλά σε ένα ή περισσότερα από αυτά τα πεδία εισάγονται δύο ή περισσότερα στοιχεία, π.χ. μπορεί κανείς να αναζητήσει ποιες κριτικές δημοσίευσε ο Χ κριτικός στις Ψ και Ω εφημερίδες το χρονικό διάστημα 1980-1984, τα βραβεία που κέρδισαν συλλογές του Χ εκδοτικού οίκου στο διάστημα 1974-1990 κ.ο.κ.)
Η επιλογή Περισσότερα…, όπου προτείνεται, οδηγεί στην εμφάνιση του πλήρους δελτίου καταγραφής για κάθε συλλογή ή ανθολογία.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η επιλογή της συλλογής και της ανθολογίας ως κέντρου ανάπτυξης μιας βάσης δεδομένων δεν είναι η προφανέστερη όσον αφορά το λογοτεχνικό είδος του διηγήματος. Οι εκδοτικές ιδιαιτερότητες και η κινητικότητα του διηγήματος, που μπορεί να δημοσιεύεται –κάποτε διαδοχικά– σε περιοδικά, εφημερίδες, συλλογές, κάθε είδους ανθολογίες, επανεκδομένες και αναδιαταγμένες συλλογές, θεματικούς τόμους, ημερολόγια κτλ., αποτελούν καταστατική συνθήκη του είδους και μια από τις πιο ενδιαφέρουσες όψεις του. Μ’ αυτήν την έννοια το μεμονωμένο διήγημα συνιστά έναν πιο εύλογο ερευνητικό πυρήνα απ’ ό,τι η συλλογή ή η ανθολογία. Ωστόσο οι απαιτήσεις μιας τέτοιας έρευνας, που ελπίζει κανείς να γίνει δυνατή μελλοντικά, προς το παρόν ξεπερνούν κατά πολύ τις περιορισμένες δυνατότητες που επέτρεψαν την παρούσα συλλογή πληροφοριών.