ἡλίσκετο (ΞΕΝ ΚΠαιδ 5.1.3.2): Να επιλέξεις από τους παρακάτω τύπους όσους χρησιμοποιούνται στην παθητική διάθεση.

ταχὺ (ΞΕΝ ΚΠαιδ 5.1.4.9): Να επιλέξεις τον αντίστοιχο τύπο στον υπερθετικό

δάκρυα (ΞΕΝ ΚΠαιδ 5.1.5.5): Να πληκτρολογήσεις στα κενά τους τύπους της δοτικής πληθυντικού του ουσιαστικού

καθημένη (ΞΕΝ ΚΠαιδ 5.1.4.10), ἑστηκυῖα (ΞΕΝ ΚΠαιδ 5.1.5.4): Να επιλέξεις τι λογής είναι οι παραπάνω επιρρηματικές μετοχές;

Να επιλέξεις ποιες από τις παρακάτω λέξεις τίθενται πριν από μια εναντιωματική μετοχή και μας βοηθούν να την εντοπίσουμε.

Από τις προτάσεις που δίνονται παρακάτω να επιλέξεις αυτή με την οποία μπορεί να αναλυθεί καθεμιά από τις μετοχές του κειμένου που σημειώνονται με έντονα στοιχεία.

Να βρεις τις κατηγορηματικές μετοχές του κειμένου και να τις πληκτρολογήσεις στη στήλη Β του παρακάτω πίνακα. Στη συνέχεια να πληκτρολογήσεις στη στήλη Γ του πίνακα το ρήμα στο υποκείμενο ή στο αντικείμενο του οποίου είναι συνημμένη η μετοχή. (Οι μετοχές και τα ρήματα θα πρέπει να πληκτρολογηθούν με τη σειρά που εμφανίζονται στο κείμενο).

Να επιλέξεις τη λέξη στην οποία αναφέρεται καθεμιά από τις παρακάτω κατηγορηματικές μετοχές.

Να συμπληρώσεις τα παρακάτω κενά επιλέγοντας κάθε φορά μία από τις λέξεις που δίνονται στις παρενθέσεις, για να αντιληφθείς τη διαφορά διάθεσης των δύο τύπων του ρήματος κελεύω που συναντούμε στο χωρίο:
ταύτην οὖν ἐκέλευσεν ὁ Κῦρος διαφυλάττειν τὸν Ἀράσπαν͵ ἕως ἂν αὐτὸς λάβῃ. κελευόμενος δὲ ὁ Ἀράσπας ἐπήρετο (ΞΕΝ ΚΠαιδ 5.1.3.6-7).

Ο τύπος ἐκέλευσεν είναι _____________(ενεργητικής/μέσης /παθητικής/ουδέτερης), καθώς το ____________ (υποκείμενό/αντικείμενό/κατηγορούμενό) του ____________ (ενεργεί/ενεργεί και η ενέργεια επιστρέφει στο ίδιο/παθαίνει/βρίσκεται σε μια κατάσταση). Ο τύπος κελευόμενος είναι _______________ (ενεργητικής/μέσης /παθητικής/ουδέτερης), καθώς το υποκείμενό του _______________ (ενεργεί/ενεργεί και η ενέργεια επιστρέφει στο ίδιο/παθαίνει/βρίσκεται σε μια κατάσταση).

τοῦτον ἐκέλευσε διαφυλάξαι αὐτῷ τήν τε γυναῖκα καὶ τὴν σκηνήν (ΞΕΝ ΚΠαιδ 5.1.2.3-4):
Να επιλέξεις τις λέξεις που δεν πρέπει να παραλείψεις ή να αλλάξεις κατά τη μετατροπή του πλάγιου λόγου σε ευθύ.

τοῦτον ἐκέλευσε διαφυλάξαι αὐτῷ τήν τε γυναῖκα καὶ τὴν σκηνήν (ΞΕΝ ΚΠαιδ 5.1.2.3-4):
Να επιλέξεις την πρόταση στην οποία έχουμε ορθή μετατροπή του πλαγίου λόγου σε ευθύ.

Να χαρακτηρίσεις ως σωστή ή λανθασμένη καθεμιά από τις παρακάτω προτάσεις. Πριν απαντήσεις, πρόσεξε ιδιαίτερα τη σημασία της λέξης που είναι γραμμένη με έντονα στοιχεία.

χαμαί (ΞΕΝ ΚΠαιδ 5.1.4.6): Το επίρρημα επιβίωσε στη νέα ελληνική με διαφορετική μορφή. Να το πληκτρολογήσεις σ' αυτήν, για να συμπληρώσεις το παρακάτω κενό.

Να επιλέξεις ποια ή ποιες από τις παρακάτω λέξεις δεν έχει/ουν ετυμολογική συγγένεια με το επίρρημα χάμω.

Να ανατρέξεις στον >Συμφραστικό Πίνακα του Γιώργου Σεφέρη και να πληκτρολογήσεις χαμογελ. Να πληκτρολογήσεις με απόλυτη αλφαβητική σειρά στον λημματικό τους τύπο τα ουσιαστικά που πήρες ως αποτελέσματα, για να συμπληρώσεις τα παρακάτω κενά.

Ακολουθεί η συνέχεια της αφήγησης του Αράσπα για την πρώτη συνάντησή με την Πάνθεια. Να τη διαβάσεις και να απαντήσεις στις ερωτήσεις που ακολουθούν.

[5.1.6] ὡς δ' ἡμῶν ὁ γεραί-
τατος εἶπε, Θάρρει, ὦ γύναι· καλὸν μὲν γὰρ κἀγαθὸν ἀκούο-
μεν καὶ τὸν σὸν ἄνδρα εἶναι· νῦν μέντοι ἐξαιροῦμεν ἀνδρί
σε εὖ ἴσθι ὅτι οὔτε τὸ εἶδος ἐκείνου χείρονι οὔτε τὴν γνώ-
μην οὔτε δύναμιν ἥττω ἔχοντι, ἀλλ' ὡς ἡμεῖς γε νομίζομεν,
εἴ τις καὶ ἄλλος ἀνήρ, καὶ Κῦρος ἄξιός ἐστι θαυμάζεσθαι,
οὗ σὺ ἔσῃ τὸ ἀπὸ τοῦδε· ὡς οὖν τοῦτο ἤκουσεν ἡ γυνή,
περικατερρήξατό τε τὸν ἄνωθεν πέπλον καὶ ἀνωδύρατο·
συνανεβόησαν δὲ καὶ αἱ δμωαί. [5.1.7] ἐν τούτῳ δὲ ἐφάνη μὲν
αὐτῆς τὸ πλεῖστον μέρος τοῦ προσώπου, ἐφάνη δὲ ἡ δέρη
καὶ αἱ χεῖρες· καὶ εὖ ἴσθι, ἔφη, ὦ Κῦρε, ὡς ἐμοί τε ἔδοξε
καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασι τοῖς ἰδοῦσι μήπω φῦναι μηδὲ γενέ-
σθαι γυνὴ ἀπὸ θνητῶν τοιαύτη ἐν τῇ Ἀσίᾳ· ἀλλὰ πάντως,
ἔφη, καὶ σὺ θέασαι αὐτήν. [5.1.8] καὶ ὁ Κῦρος ἔφη· [Ναὶ] Μὰ
Δία, πολύ γε ἧττον, εἰ τοιαύτη ἐστὶν οἵαν σὺ λέγεις. Τί
δαί; ἔφη ὁ νεανίσκος. Ὅτι, ἔφη, εἰ νυνὶ σοῦ ἀκούσας ὅτι
καλή ἐστι πεισθήσομαι ἐλθεῖν θεασόμενος, οὐδὲ πάνυ μοι
σχολῆς οὔσης, δέδοικα μὴ πολὺ θᾶττον ἐκείνη αὖθις ἀνα-
πείσῃ καὶ πάλιν ἐλθεῖν θεασόμενον· ἐκ δὲ τούτου ἴσως ἂν
ἀμελήσας ὧν με δεῖ πράττειν καθῄμην ἐκείνην θεώμενος.