Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

Ο θνήσκων Γαλάτης. Ρωμαϊκό αντίγραφο σε μάρμαρο από ελληνιστικό χάλκινο πρωτότυπο που χρονολογείται στο 230-220 π.Χ. και αποδίδεται στον Επίγονο.
Το πρωτότυπο κατασκευάστηκε με εντολή του Αττάλου Α΄ της Περγάμου για τον εορτασμό της νίκης επί των Γαλατών στην Ανατολία. Το αντίγραφο βρέθηκε στη Ρώμη, στη Villa Ludovisi και πλέον εκτίθεται στη Ρώμη, στα Μουσεία του Καπιτωλίου, στο Palazzo Nuovo, στην αίθουσα που φέρει το όνομά του.
Η βάση προστέθηκε μετά την ανακάλυψη του αγάλματος, το οποίο απεικονίζει έναν Κέλτη που πεθαίνει, με εκπλητικό ρεαλισμό, ιδίως στο πρόσωπο που ενδεχομένως να ήταν χρωματισμένο. Απεικονίζεται ως Κέλτης μαχητής με τη χαρακτηριστική κόμμωση και το μουστάκι. Η μορφή είναι γυμνή και φέρει περιδέραιο στο λαιμό. Ο Γαλάτης είναι ξαπλωμένος πάνω στην πεσμένη του ασπίδα, ενώ το σπαθί του και άλλα αντικείμενα βρίσκονται γύρω του.
Ώς τον 20ό αιώνα το άγαλμα ήταν ευρέως γνωστό ως Θνήσκων Μονομάχος επειδή θεωρούνταν ότι απεικόνιζε έναν τραυματισμένο μονομάχο στο Αμφιθέατρο της Ρώμης. Στα μέσα του 19ου αιώνα ταυτίστηκε ως Γαλάτης, αλλά χρειάστηκαν πολλές δεκαετίες έως ότου υιοθετηθεί από όλους η νέα του ονομασία.