Χειρόγραφο με ελληνική γραφή σε πάπυρο, ενδεχομένως από την Οξύρρυγχο της Αιγύπτου, περ. 200 μ.Χ. (20x10 εκ., μονή στήλη, 22-23 αράδες ελληνική γραφή).
Προέλευση:
1. Μοναστήρι στην περιοχή της Οξυρρύγχου της Αιγύπτου (περ. 4ος αι.).
2. Έμπορος αρχαιοτήτων στην Αλεξάνδρεια (περ. 1930).
3. Ιδιωτική συλλογή, Ζυρίχη.
Το παλαιότερο σωζόμενο χειρόγραφο του «Λευιτικού» της Μετάφρασης των Eβδομήκοντα, μαζί με το πολύ αποσπασματικό «Λευιτικόν» P. Heidelberg (9:16-19, 31-33, 3ος αι.) και τους Παπύρους της Νεκράς Θάλασσας (4Q LXX Lev a+b, 1ος αι. π.Χ.-1ος αι. μ.Χ.). Το μεγαλύτερο μέρος του παρόντος παπύρου δεν ανευρίσκεται σε κανένα πάπυρο της Νεκράς Θάλασσας και επομένως είναι το αρχαίοτερο σωζόμενο χειρόγραφο αυτού του μέρους της Βίβλου.
«Απόσπασμα από το Λευιτικόν»
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- THE SCHØYEN COLLECTION, MS 2649.
- De Troyer, Kristin. 2006. «Report on the Leviticus Codex». The Folio, Bulletin of the Ancient Biblical Manuscript Center, τ. 23, σελ. 3-7.
© THE SCHØYEN COLLECTION
