Το ποίημα ανήκει στη συλλογή Το ανθρώπινο ζήτημα (1976) και στην ομώνυμη πέμπτη ενότητα «Η εκδοχή του Οιδίποδα». Η ποίηση του Κρίτωνα Αθανασούλη είναι μια ποίηση κοινωνική και ανθρωποκεντρική. Σύμφωνα με τον Γ. Κότσιρα (1979: 1589), «[ο Κρίτων Αθανασούλης] μέσα στην καθημερινότητα των γεγονότων και των περιστατικών του βίου εσωτερικεύει την ατομική του ύπαρξη, και με το αλάθητο ένστικτό του, το ένστικτο του ποιητή, οικοδομεί σύμβολα που με την έκφραση της δημιουργικής φαντασίας και της καλλιτεχνικής του κατόρθωσης αποκτούν ιδιότητες γενικού κύρους. Μεταβάλλονται, δηλαδή, από περιπτώσεις του ατομικού εγώ σε περιπτώσεις του ανθρώπινου συνόλου». Στο πλαίσιο μιας τέτοιας ποίησης, το μυθικό πρόσωπο του Οιδίποδα και ο οίκος των Λαβδακιδών γίνονται το όχημα για να παραπέμψει ο ποιητής με συμβολικό τρόπο στην κοινωνική σαθρότητα που τον περιβάλλει, αλλά και για να εκφράσει ένα πνεύμα αγωνιστικό, που εμπεριέχει την έννοια της μάχιμης θυσίας. Σαφείς είναι οι υπαινιγμοί του ποιητή σε ένα σαθρό πολιτικό σύστημα, που λειτουργεί με βάση προπαγανδιστικούς μηχανισμούς.
«Η εκδοχή του Οιδίποδα»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 20ός αι. / 1976
Στοιχεία Έκδοσης:
- Αθανασούλης, Κρίτων. 1976. Το ανθρώπινο ζήτημα. Αθήνα: Τυπογραφείο Γ. Παπανικολάου. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Κρίτων Αθανασούλης. 1980. Τα ποιήματα (1967–1979). Τόμος Β΄. Αθήνα.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- Κότσιρας, Γιωργής. 1979. «Κρίτων Αθανασούλης». Νέα Εστία 1257: 1589-1591.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
