Το ποίημα ανήκει στην πρώτη ενότητα της συλλογής με τον τίτλο «Μηνύματα στον Οδυσσέα», όπου διαπιστώνεται ότι τα ομηρικά θέματα έχουν γίνει κομμάτι της προσωπικής μυθολογίας της ποιήτριας. Πιο συγκεκριμένα, μια σύγχρονη Πηνελόπη γράφει μηνύματα σε έναν Οδυσσέα που, ακόμη και μετά τον πολυαναμενόμενο νόστο του, συνεχίζει να είναι απών. Μοναδική διέξοδος της Πηνελόπης είναι το να γράφει μηνύματα —άλλα τα στέλνει και άλλα τα διαγράφει— προκειμένου να εκτονωθεί συναισθηματικά. Η γραφή, που αρχικά λειτουργεί ως υποκατάστατο της απουσίας του Οδυσσέα και η μόνη της διέξοδος, τελικά γίνεται η επώδυνη εκείνη διαδικασία που την οδηγεί στην αυτογνωσία και στον αυτοπροσδιορισμό της ως γυναίκας (Τσαλουχίδης, 2015: 497-498). Ουσιαστικά, η γραφή την λυτρώνει από τις ανασφάλειές της και την κάνει να συνειδητοποιήσει ότι τα καταφέρνει μια χαρά και χωρίς τον Οδυσσέα.
«[Οδυσσέα Dear…]»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 21ος αι. / 2013
Στοιχεία Έκδοσης:
- Αδαλόγλου, Κούλα. 2013. Οδυσσέας, τρόπον τινά. Θεσσαλονίκη: Σαιξπηρικόν.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- Τσαλουχίδης, Παντελής. 2014. «Πρόσωπα και θέματα της Οδύσσειας στο λογοτεχνικό έργο της Κούλας Αδαλόγλου». Φιλόλογος 161 (Ιούλ.-Σεπτ. 2015): 490-498.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
