Το ποίημα βασίζεται στον μύθο του Ενδυμίωνα, του όμορφου νέου στον οποίο δόθηκε το χάρισμα του αιώνιου ύπνου για να μπορεί η Σελήνη να τον αγαπά όπως ήθελε και όποτε ήθελε. Ο ύπνος του Ενδυμίωνα έμεινε παροιμιώδης: «Ενδυμίωνος ύπνον καθεύδεις» έλεγαν σ' αυτούς που κοιμούνταν βαθιά. Η ποιήτρια αποποιείται τη μοίρα του μυθικού προσώπου και εύχεται να παραμείνει άγρυπνη «ώς την έσχατη ώρα».
«Ενδυμίωνος ύπνον καθεύδεις»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 20ός αι. / 1978
Στοιχεία Έκδοσης:
- Φραντζή, Άντεια. 1978. Η περιπέτεια μιας περιγραφής. Θεσσαλονίκη: Εγνατία/Τραμ. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Άντεια Φραντζή. 2010. Φευγαλέα. Ποιήματα (1975-2010). Αθήνα: Ύψιλον.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
