Το συγκεκριμένο ποίημα ανήκει στη συλλογή Ηρωική τριλογία. Ο ποιητής το συνέθεσε για την ιστορική παράσταση της Ορέστειας του Αισχύλου που ανέβηκε από το Βασιλικό Θέατρο το 1903 με πρωταγωνίστρια τη Μαρία Κοτοπούλη, στην οποία και αφιερώνεται. Η παράσταση αυτή προκάλεσε πλήθος έντονων αντιδράσεων λόγω της πεζής μετάφρασης της αρχαίας τραγωδίας στη δημοτική, γεγονός που προκάλεσε και σοβαρά επεισόδια, γνωστά και ως «Ορεστειακά», σηματοδοτώντας την κορύφωση της γλωσσικής διαμάχης μεταξύ «δημοτικιστών» και οπαδών της καθαρεύουσας. Σε πρώτο πρόσωπο, τον λόγο έχει η Τραγωδία, που απευθύνεται στον πατέρα του είδους, Αισχύλο. Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν και έναν απολογισμό της μεγάλης συνεισφοράς της τραγικής τέχνης στον παγκόσμιο πολιτισμό, η προσωποποιημένη Τραγωδία ελπίζει και πάλι στην αναγέννησή της. Στο πλαίσιο αυτό, αναφέρεται σε μυθικές μορφές, πρωταγωνίστριες τραγωδιών, όπως η Κλυταιμνήστρα και η Κασσάνδρα. Η Κασσάνδρα προβάλλεται ως «μαρτυρική προφήτισσα βαθύλαλη», ενώ η Κλυταιμνήστρα ως εκδικήτρια, και οι δύο ως διαχρονικά σύμβολα ποιητικής έμπνευσης.
«Το χαίρε της τραγωδίας»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 20ός αι. / 1903
Στοιχεία Έκδοσης:
- Παλαμάς, Κωστής.1910. Η φλογέρα του βασιλιά. Ηρωική τριλογία. Αθήνα: τυπ. Εστίας. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Κωστής Παλαμάς. 1964. Άπαντα. Τόμος Ε΄. Αθήνα: Μπίρης-Γκοβόστης.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, ΑΝΕΜΟΣΚΑΛΑ, Κωστής Παλαμάς.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
