Το απόσπασμα ανήκει στο ποίημα «Πέμπτη νύχτα», στην ενότητα «Εκατό φωνές» της συλλογής Ασάλευτη ζωή (1904). Σε αυτό αναβιώνουν διάφορες γυναικείες μυθικές μορφές, με την Αντιγόνη και την Κασσάνδρα να πρωτοστατούν. Η Αντιγόνη χαρακτηρίζεται «αντρειωμένη»: ήταν αυτή που υπερασπίστηκε τους ηθικούς νόμους, αρνούμενη να υποκύψει στη βία του Κρέοντα. Ο ποιητής την προτρέπει να τραγουδήσει το αιώνιο τραγούδι της. Απέναντι σε αυτήν αντιπαρατίθεται η «προφήτισσα Κασσάνδρα», που με γοερές κραυγές προφητεύει τον θάνατό της, παραπέμποντας στην Κασσάνδρα της αισχύλειας τραγωδίας Αγαμέμνων τη στιγμή που προφήτευε τον θάνατο τον δικό της και του Αγαμέμνονα.
«Πέμπτη νύχτα»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 20ός αι. / 1902
Στοιχεία Έκδοσης:
- Παλαμάς, Κωστής. 1904. Η ασάλευτη ζωή. Αθήνα: τυπ. Εστίας. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Κωστής Παλαμάς. 1963. Άπαντα. Τόμος Γ΄. Αθήνα: Μπίρης-Γκοβόστης.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, ΑΝΕΜΟΣΚΑΛΑ, Κωστής Παλαμάς.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
