Ανήκει στη συλλογή Τα παράκαιρα (1919) και στην ενότητα «Κακές φωτιές». Ο Κ. Παλαμάς, λαμβάνοντας αφορμή από ένα απόσπασμα των Γεωργικών του Βιργιλίου (IV. 318-526), αναπτύσσει ένα λυρικό εγκώμιο σε τριπλό σκοπό και το απευθύνει στην ορφική Ευρυδίκη (Χουρμούζιος, 1959: 780-783). Το ποίημα συνδέεται θεματικά στενά με τον παραδοσιακό μύθο του Ορφέα και της Ευρυδίκης και καλύπτει ένα ευρύ φάσμα των σινιστωσών που τον απαρτίζουν.
«Ευρυδίκη»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 20ός αι. / 1909/1913
Στοιχεία Έκδοσης:
- Παλαμάς, Κωστής. 1919. Τα παράκαιρα. Αθήνα: Ι. Ν. Σιδέρης. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Κωστής Παλαμάς. 1965.Άπαντα. Τόμ. Ζ΄. Αθήνα: Μπίρης-Γκοβόστης.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, ΑΝΕΜΟΣΚΑΛΑ, Κωστής Παλαμάς.
- Χουρμούζιος, Αιμίλιος. 1959«Ο Παλαμάς και η εποχή του». Νέα Εστία 767: 780-783.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία
