Το ποίημα ανήκει στη συλλογή Η ασάλευτη ζωή (ενότητα «Κομμάτια από το τραγούδι του ήλιου»), που δημοσιεύτηκε το 1904, για τα ποιήματα της οποίας ο ποιητής αντλεί το υλικό του από τις αναμνήσεις της παιδικής του ηλικίας, που «ξυπνούν εντός του σαν καημοί» (Πολίτης, 1989: 194). Το περιεχόμενο του συγκεκριμένου ποιήματος είναι εμπνευσμένο από την ε ραψωδία της Οδύσσειας (στίχοι 50-165), όπου ο Ερμής ανακοινώνει στην Καλυψώ πως πρέπει να αφήσει τον Οδυσσέα να φύγει από το νησί της. Ο Παλαμάς θυμάται την πρώτη του επαφή με τον Όμηρο στο σχολείο και τους δρόμους του νου που του άνοιξε η επαφή αυτή. Για τον Παλαμά, η Οδύσσεια δεν είναι μόνο ένα μάθημα αλλά ένα υπέροχο ταξίδι.
«Ραψωδία»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 20ός αι. / 1904
Στοιχεία Έκδοσης:
- Παλαμάς, Κωστής. 1904. Η ασάλευτη ζωή. Αθήνα: τυπ. Εστίας. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Κωστής Παλαμάς. 1963. Άπαντα. Τόμ. Γ΄. Αθήνα: Μπίρης-Γκοβόστης .
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, ΑΝΕΜΟΣΚΑΛΑ, Κωστής Παλαμάς.
- Πολίτης, Λίνος. [1978] 1989.Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας. 5η έκδ. Αθήνα: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία