Η παρωδία, ή ακριβέστερα παρα-τραγωδία, Μήδεια του Μποστ διαστρέφει σπαρταριστά την ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη, προσαρμόζοντας το «ευγενές» κείμενό της σε μια καθ' ολοκληρίαν «χυδαία δράση». Η Μήδεια παιδοκτονεί ανενδοίαστα και απαλλάσσεται ατιμώρητα, σε μια εντελώς «εκβαρβαρισμένη» και υποβαθμισμένη σε όλα τα επίπεδα Ιωλκό, που κατ' επίφαση μόνο διαφέρει από την άγρια Σκυθία (Καίτη Διαμαντάκου-Αγάθου, 2011: 547).
Μήδεια
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 20ός αι. / 1993
Στοιχεία Έκδοσης:
- Μποσταντζόγλου, Μέντης. 1994. Μήδεια. Αθήνα: Θεατρική Εταιρεία Στοά.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- Διαμαντάκου-Αγάθου, Καίτη. 2011. «Οι αντιφάσεις μιας παιδοκτόνου ή η πολυφωνική ταυτότητα της Μήδειας στη σύγχρονη ελληνική δραματουργία». Στο Ταυτότητες στον ελληνικό κόσμο (από το 1204 έως σήμερα). Πρακτικά Δ΄ Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Νεοελληνικών Σπουδών (Γρανάδα, 9-12 Σεπτεμβρίου 2010). Τόμος Α΄. Επιμ. Κων/νος Δημάδης. Αθήνα: Ευρωπαϊκή Εταιρεία Νεοελληνικών Σπουδών. 541-558.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία