Ψηφίδες για την ελληνική γλώσσα

Το ποίημα ανήκει στη συλλογή Στον αρχαίο κόσμο βραδιάζει πια νωρίς . Η αρχαιότητα στη συλλογή αυτή εκλαμβάνεται ως παγιωμένη πινακοθήκη προσώπων και συμπεριφορών αλλά και ως βασικό σημείο αναφοράς, ως μια χρονική ελαστικότητα όπου το χρονικό πεδίο μετατοπίζεται από την αρχαιότητα στο παρόν και πάλι πίσω. Στο πλαίσιο αυτό η ποιήτρια χειρίζεται τα μυθικά πρόσωπα —και ιδίως τα γυναικεία— στις ανθρώπινες διαστάσεις τους και όχι στις μυθικές, ανάγοντάς τα σε πρόσωπα καθημερινά που βιώνουν κοινότοπα την τραγικότητα της μοίρας τους. Οι ήρωες των αρχαίων μύθων στα ποιήματά της απεκδύονται την ηρωική τους πλευρά και μετακομίζουν στο παρόν, για να αντιμετωπίσουν την αποξένωση και το δράμα «πως στον αρχαίο κόσμο βραδιάζει πια νωρίς». Στο συγκεκριμένο ποίημα η Σφίγγα απεκδύεται τη μυθική απειλητική της διάσταση, ενώ το ποιητικό υποκείμενο εμφανίζεται ως άλλος Οιδίποδας «χωρίς μάτια και με πρησμένα πόδια»· οι μυθικοί ρόλοι αντιστρέφονται: το ποιητικό υποκείμενο-Οιδίποδας απεγνωσμένα ρωτάει, ενώ η Σφίγγα είναι αυτή που καλείται να απαντήσει στην ερώτηση, πράγμα που δεν γίνεται ποτέ.