Με αναφορές σε γνωστές καταστάσεις προδοσίας γυναικών από τους αγαπημένους τους, το ποίημα πραγματεύεται το ζήτημα αυτό στο βάθος των αιώνων. Τα ζεύγη Αριάδνη-Θησέας και Πηνελόπη-Οδυσσέας αποτελούν χαρακτηριστικές τέτοιες περιπτώσεις. Το ποίημα εντάσσεται στη συλλογή Στον αρχαίο κόσμο βραδιάζει πια νωρίς.
Η μυθοπλασία του ποιήματος είναι «αναθεωρητική», με την έννοια ότι η γυναίκα επαναθεωρεί από τη δική της οπτική παλαιούς μύθους για να διαταράξει τις παγιωμένες θέσεις και αναπαραστάσεις για τον ρόλο της. Η Χλόη Κουτσουμπέλη διαμορφώνει έτσι μια ποιητική υπονομευτική και ταυτόχρονα ιδρυτική, καθώς υπονομεύει τον μύθο και παράλληλα κατασκευάζει με τα ποιήματά της ένα νέο, εναλλακτικό γυναικείο μυθικό πλαίσιο, επιχειρώντας να βασιστεί σε μια νέα αλήθεια που προκύπτει από την πράξη της γραφής (Ρούσσου, 2013).
«Η αιώνια προδοσία»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 21ος αι. / 2012
Στοιχεία Έκδοσης:
- Κουτσουμπέλη, Χλόη. 2012. Στον αρχαίο κόσμο βραδιάζει πια νωρίς. Αθήνα: Γαβριηλίδης.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- Ρούσσου, Βαρβάρα. «Σύγχρονες γυναικείες φωνές. Μαρία Κούρση, Χλόη Κουτσουμπέλη, Χάρις Κοντού». Στο ηλεκτρονικό περιοδικό για την ποίηση Poema.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία