Το ποίημα παρουσιάζει μια ανατρεπτική εκδοχή του μύθου του Ίκαρου. Ο Ίκαρος «σύμβολο της επιθυμίας του ανθρώπου για ελευθερία, σε αντίθεση με εκείνον του αρχαίου μύθου, γνωρίζει εκ των προτέρων τις συνέπειες της πτήσης του. Η προσμονή, ωστόσο, του θανάτου δεν τον εμποδίζει να πραγματοποιήσει την πτήση του, γιατί αυτή η υπέρβαση θα του δώσει την έστω και στιγμιαία εμπειρία της απόλυτης ελευθερίας. Αν και δεν μπορεί να αποφύγει τη μοίρα του, μπορεί εντούτοις να απειθήσει σε κάποιες από τις επιθυμίες της: να διαλέξει ο ίδιος τον τόπο του θανάτου του. Σ' αυτήν τη χωρίς μεγάλη σημασία επιλογή, σ' αυτήν τη σχετική ελευθερία, βρίσκεται το νόημα της ανθρώπινης ελευθερίας, που περιλαμβάνει και την ελευθερία από τα δεσμά του ίδιου του μύθου» (Κατσιγιάννη 1999: 625).
«Ίκαρος»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 20ός αι. / 1975
Στοιχεία Έκδοσης:
- Γαλανάκη, Ρέα. 1975. Πλην Εύχαρις. Αθήνα: Ολκός. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Ρέα Γαλανάκη. 2008. Ποιήματα. Οι Τρυφερές. Πλην Εύχαρις. Τα Ορυκτά. Αθήνα: Καστανιώτης.
Βιβλιογραφία-Δικτυογραφία:
- Κατσιγιάννη Άννα. 1999. «Διακειμενικές μεταμορφώσεις του αρχαίου μύθου: ο Ίκαρος στη νεοελληνική ποίηση». Νέα Εστία 1713: 615-633.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία