Το ποίημα αποτελεί ένα δοκίμιο για τον Ορφέα. Πιο συγκεκριμένα, ο ποιητής αφορμάται από τον μύθο του έρωτα του Ορφέα προς την Ευρυδίκη, καθώς και από το επεισόδιο της κατάβασης του ήρωα στον Άδη, προκειμένου να εκθέσει διάφορα ζητήματα που αφορούν το περιεχόμενο αλλά και το νόημα του έρωτα και της αγάπης. Ειδικότερα, σύμφωνα με τον ποιητή, αντικείμενο του έρωτα του Ορφέα δεν ήταν η Ευρυδίκη αλλά ένα είδωλο, μια οπτασία, ένας αντικατοπτρισμός των όσων θεωρούσε ο ίδιος ως γνωρίσματα του ιδανικού έρωτα, τα οποία πρόβαλε ο ίδιος ο Ορφέας στο πρόσωπο της Ευρυδίκης μέσω της φαντασίας του και της εξιδανίκευσης.
«Δοκίμιο για τον Ορφέα»
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ, 20ός αι. / 1995
Στοιχεία Έκδοσης:
- Αρανίτσης, Ευγένιος. 1995. «Δοκίμιο για τον Ορφέα». Ποίηση 6 (Φθινόπωρο-Χειμώνας 1995): 112-116.
ΨΗΦΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Νόστος. Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία