ΣΟΛΩΝ
απ. 4a+c West
απ. 4a West⊗ γινώσκω, καί μοι φρενὸς ἔνδοθεν ἄλγεα κεῖται,πρεσβυτάτην ἐσορῶν γαῖαν̣ [Ἰ]α̣ονίης κλινομένην, απ. 4c Westὑμεῖς δ᾽ ἡσυχάσ̣αντ̣ε̣ς̣ ἐνὶ φ̣ρεσὶ καρτερὸν ἦτορ,οἳ πολλῶν ἀγαθῶν ἐς κόρον [ἠ]λ̣άσατε, ἐν μετρίοισι τί̣θ̣ε̣σ̣θ̣ε μέγαν νόον· οὔτε γὰρ ἡμεῖς πεισόμεθ᾽, οὔθ᾽ ὑμῖν ἄρτια τα[ῦ]τ̣᾽ ἔσεται. |
Το ξέρω, κι έχει θρονιαστεί στα σωθικά μου ο πόνος, να βλέπω τη χιλιόχρονη τη γη της Ιωνίας στο ρημαγμό. ………………………………………….. Καταπραΰνετε κι εσείς τον πόθο τον αψύ σας, εσείς που απ᾽ τα πολλά αγαθά παραχορτάσατε. Φανείτε βολικότεροι, μας δε θ᾽ αλλάξ᾽ η γνώμη, μα ουδέ θα βγούνε σε καλό κι όλα για λόγου σας. |
Νιώθω και μέσα μου οι λύπες σωρός της γης της πατρώας σαν βλέπω το ρήμαγμα. ………………………………………….. Τώρα με ήσυχο νου και καρδιά κατά κόρο τα αγαθά χορτασμένοι βάλτε στη σκέψη σας μέτρο. Ούτε εμείς θα πεισθούμε, ούτε για σας θα βγουν σε καλό τα παρόντα. |
