Εξώφυλλο

Ανθολογίες

Ανθολογία Αρχαϊκής Λυρικής Ποίησης

Επιμ. Σωτήρης Τσέλικας

ΑΛΚΑΙΟΣ

απ. 304 Lobel-Page

]σανορεσ̣ . .[
Φοίβωι χρυσοκό]μ̣αι τὸν ἔτικτε Κόω κ[όρα
μιγείσ᾽ ὐψινέφει Κρ]ονίδαι μεγαλωνύμωι·
Ἄρτεμις δὲ θέων] μέγαν ὄρκον ἀπώμοσε·
5 νὴ τὰν σὰν κεφά]λαν, ἄϊ πάρθενος ἔσσομαι
ἄδμης οἰοπό]λων ὀρέων κορύφαισ᾽ ἔπι
θηρεύοισ᾽· ἄγι καὶ τά]δε νεῦσον ἔμαν χάριν.
ὢς εἶπ᾽· αὐτὰρ ἔνευ]σε θέων μακάρων πάτηρ.
πάρθενον δ᾽ ἐλαφάβ]ολον ἀγροτέραν θέοι
10 ἄνθρωποί τε κάλε]ισιν ἐπωνύμιον μέγα.
κήναι λυσιμέλης] Ἔρος οὐδάμα πίλναται,
].[.]. . . . α̣φόβε[. .]ʹ̣ .ω·

 

στ.4-11

…κι η Άρτεμη των θεών τον μέγαν όρκο ορκίστηκε

(στου Δία) την κεφαλή: Παρθένα θ᾽ απομείνω εγώ για πάντα

και στων βουνών τις κορυφές θα ζήσω

να κυνηγώ — σου το ζητώ για χάρη, δέξου το!

Και των θεών ο κύρης των μακαρισμένων

έγνεψε ναι! Κι αλήθεια, και οι θεοί (κι οι άνθρωποι)

(των ελαφιών) την κράζουν κυνηγήτρα και ξωτάρισσα·

κι ούτε έρωτας ούτε και γάμος την αγγίζει.