Για τ᾽ αγαθά του Γύγη δεν σκοτίζομαι,

της τύχης έργα δεν εζήλεψα ποτέ,

και δεν φθονώ, δεν θέλω να ᾽μαι βασιλέας,

είν᾽ όλα τούτα πέρ᾽ από τα μάτια μου.

Για τα καλά του πάμπλουτου του Γύγη δε με νοιάζει·

μήτε τα ζήλεψα ποτέ, μηδέ των θεών τα έργα

θωρώ με ζήλεια· δεν ποθώ μεγάλος άρχος να ᾽μαι ·

γιατί όλα στέκουνε μακριά απ᾽ τα δικά μου μάτια.

Του Γύγη του πολύχρυσου τα πλούτη

δεν τα θέλω, κι ό,τι οι θεοί χαρίζουν

δεν με νοιάζει, κι ούτε νιώθω ζήλια·

και το τρανό το βασιλίκι ακόμα

να μην το δω στα μάτια μου…

Δε με ενδιαφέρει ο πλούτος του πάμπλουτου Γύγη

και δε ζηλεύω ούτε εποφθαλμιώ

ό,τι (του) έδωσαν οι θεοί, ούτε επιθυμώ

τη μεγάλη τυραννίδα,

γιατί είναι μακριά από τις βλέψεις μου.