ΣΤΗΣΙΧΟΡΟΣ
απ. S11
χηρσὶν δ[τὸν
επωδ.
«μή μοι θά[νατον προφέρων κρυόεν-
στρ.
καὶ τ[
αντ.
καὶ ὀνείδε[ |
… κι απαντώντας του ο δυνατός γιος του αθάνατου Χρυσάορα και της Καλλιρόης έτσι μίλησε: «μην προσπαθείς να φοβίσεις το θαρραλέο μου φρόνημα αναφέροντάς μου τον παγερό θάνατο … γιατί αν είμαι αθάνατος από γενιά κι αγέραστος, ώστε να συμμετέχω στη ζωή πάνω στον Όλυμπο, καλύτερα … και ντροπές … Αλλά αν, φίλε, πρέπει να με βρουν τα μισητά γηρατειά και να ζω ανάμεσα στα εφήμερα πλάσματα μακριά από τους μακαρισμένους θεούς, είναι πολύ καλύτερο να υποφέρω τώρα ό,τι είναι γραφτό μου … κι ονείδη σ᾽ όλο το σόι στο μέλλον ο γιος του Χρυσάορα· ας μην είναι αυτό αρεστό στους μακαρισμένους θεούς … για τα βόδια μου … |