Ανθολογίες
Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη
ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ
183. – ὤμοσε Καλλίγνωτος Ἰωνίδι
Oι όρκοι των ερωτευμένων
ὤμοσε Καλλίγνωτος Ἰωνίδι μήποτ᾽ ἐκείνης |
Ορκίστηκε ο Καλλίγνωτος στην Ιωνίδα να μη βάλει ποτέ πάνω απ᾽ αυτή ούτε φίλο ούτε φίλη. Ορκίστηκε· ωστόσο λένε -και λένε αλήθεια- πως οι όρκοι των ερωτευμένων δεν φθάνουν στα αφτιά των αθανάτων. Τώρα εκείνος φλέγεται από φλόγα αρσενική,5 ενώ τη δύσμοιρη την κόρη, όπως τους Μεγαρείς, ούτε που την είδε ούτε που τη γνώρισε.1
(μετάφραση Θ. Κ. Στεφανόπουλος)
|
1 Ο τελευταίος στίχος παραπέμπει στο χρησμό που δόθηκε στους Μεγαρείς, όταν κάποτε, θεωρώντας ότι ήσαν οι καλύτεροι των Ελλήνων, ρώτησαν το μαντείο των Δελφών τίνες κρείττονες τυγχάνοιεν (ποιοι είναι οι καλύτεροι). Η απάντηση του μαντείου, αφού προηγουμένως απαριθμούσε διάφορους άλλους, κατέληγε ως εξής: ὑμεῖς δ᾽, ὦ Μεγαρεῖς, οὔτε τρίτοι οὔτε τέταρτοι / οὔτε δυωδέκατοι οὔτ᾽ ἐν λόγῳ οὔτ᾽ ἐν ἀριθμῷ.
