Εξώφυλλο

Ανθολογίες

Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη

ΠΛΑΤΩΝ

168. – ἀστὴρ πρὶν μὲν ἔλαμπες

Εωσφόρος και Έσπερος

ἀστὴρ πρὶν μὲν ἔλαμπες ἐνὶ ζωοῖσιν ἑῷος,
νῦν δὲ θανὼν λάμπεις ἕσπερος ἐν φθιμένοις.
ΠΑ 7, 670

Σαν το άστρο της αυγής έλαμπες άλλοτε μέσα στους ζωντανούς·

τώρα που πέθανες, λάμπεις μέσα στους πεθαμένους όπως ο Έσπερος.2

 

(μετάφραση Θ. Κ. Στεφανόπουλος)

 

1 Το θαυμαστό αυτό επίγραμμα θεωρείται ψευδεπίγραφο και χρονολογείται στην ελληνιστική εποχή.

2 Οι αρχαίοι, όπως έχει επισημανθεί, πίστευαν ότι ο Έσπερος και ο Εωσφόρος ήταν το ίδιο αστέρι, ότι ο Εωσφόρος δηλώνει υπέρτατη ομορφιά και ότι η ψυχή κάποιου που πέθανε μπορεί να κατοικεί σε ένα αστέρι.