Η επιγραφή είναι χαραγμένη πάνω σε χρυσό έλασμα, που βρέθηκε μέσα σε χάλκινη ταφική υδρία του 4ου αι. π.Χ. στα Φάρσαλα της Θεσσαλίας. Ανήκει σε μια κατηγορία ορφικών επιγραφών με εσχατολογικό περιεχόμενο, που έχουν βρεθεί τόσο στη μητροπολιτική Ελλάδα όσο και στη Μεγάλη Ελλάδα και στη Ρώμη. Οι επιγραφές αυτές, που είναι γραμμένες σε δακτυλικό εξάμετρο, έχουν χαρακτηριστεί "νεκρόβιβλοι" και αποτελούν, όπως έχει γραφεί, ένα είδοςδιαβατηρίου για το ταξίδι στον κόσμο των νεκρών, ένα πιστοποιητικό που αποδεικνύει ότι ο νεκρός ανήκει στους εκλεκτούς και μυημένους. Στις επιγραφές αυτές κάποιος που γνωρίζει τα του κάτω κόσμου αποκαλύπτει στην ψυχή τι θα συναντήσει στο ταξίδι της, τι πρέπει να πει, τι πρέπει να πράξει και τι να μην πράξει.