Ανθολογίες
Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη
ΑΛΚΑΙΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΟΣ
174. – πᾶσά τοι οἰχομένῳ
Το πένθος για τον κιθαρωδό Πυλάδη
Η Ελλάδα ολόκληρη, Πυλάδη,2 ολοφύρεται για το χαμό σου, κόβοντας σύρριζα την ξέπλεκή της χαίτη. Ο ίδιος ο Φοίβος απόθεσε από την άκοπή του κόμη τις δάφνες, τιμώντας, όπως άρμοζε, τον υμνωδό του. Οι Μούσες σε έκλαψαν, και ο Ασωπός3 κράτησε τη ροή του,5 όταν άκουσε από τα στόματά τους τον γοερό θρήνο. Στου Διονύσου τα μέλαθρα έπαψε το τραγούδι και ο χορός, όταν βάδισες στο σιδερένιο δρόμο του Άδη.
(μετάφραση Θ. Κ.. Στεφανόπουλος)
|
1 Επιγραμματοποιός από τη Μεσσήνη (περ. 200 π.Χ.). Σώζονται περισσότερα από 20 επιγράμματά του.
2 Κιθαρωδός από τη Μεγαλόπολη. Γνωρίζουμε ότι το 205 π.Χ. έλαβε μέρος στα Νέμεα και τραγούδησε τους Πέρσες του ποιητή Τιμόθεου από τη Μίλητο (περ. 450-360 π.Χ.).
3 Ίσως δεν πρόκειται για τον γνωστό ποταμό της Βοιωτίας αλλά για κάποιο ομώνυμο ποταμό κοντά στη Μεγαλόπολη.