Ανθολογίες
Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη
ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΗΣ
179. – νεῖφε, χαλαζοβόλει
Ο απτόητος εραστής
Χιόνι, χαλάζι ρίξε, αστραπές στείλε, κεραυνούς, σκοτάδι, σύννεφα πάνω από τη γη τάραξε αγριεμένα. Μόνον αν με εξοντώσεις, σταματώ· να ζήσω αν με αφήσεις, και με χειρότερα δεινά εγώ θα γλεντώ το βράδυ: με σέρνει ο παγκρατής θεός που ανάγκασε, Δία, κι εσένα5 χρυσός μέσα σε χάλκινο δωμάτιο να διεισδύσεις.2
(μετάφραση Νίκος Χ. Χουρμουζιάδης)
|
1 Ο Ασκληπιάδης (περ. 300 π.Χ., σύγχρονος του Καλλιμάχου αλλά λίγο μεγαλύτερος) καταγόταν από τη Σάμο, ίσως όμως έζησε και στην Αλεξάνδρεια. Είναι κορυφαίος και πρωτοπόρος επιγραμματοποιός. Ανήκει στη λεγόμενη "ιωνική-αλεξανδρινή σχολή", «που εκπροσωπείται από το είδος πνευματικής élite [Καλλίμαχος, Ποσείδιππος κ.ά.] των μεγάλων αστικών κέντρων με κύριο χώρο δημιουργίας το συμπόσιο» και κυρίαρχα θέματα τον έρωτα, το κρασί και τις καθημερινές εμπειρίες (Ν. Χουρμουζιάδης). Σώζονται 43 επιγράμματα, τα 34 από τα οποία είναι ερωτικά.
2 Αναφορά στον μύθο της Δανάης. Ο Ακρίσιος, ο βασιλιάς του Άργους, όταν έλαβε χρησμό που έλεγε ότι θα τον σκότωνε ο γιος που θα γεννούσε η κόρη του η Δανάη, για να ματαιώσει την εκπλήρωση του χρησμού, έκλεισε την κόρη του σε χάλκινο θάλαμο. Ο Ζευς, που ποθούσε τη Δανάη, εισχώρησε στον θάλαμο μεταμορφωμένος σε χρυσή βροχή και ενώθηκε με την έγκλειστη. Από την ένωση γεννήθηκε ο Περσέας. Βλ. Κείμενο 44.