Η συνταγή του θάρρους
Κάποτε η γενναιότητα ήταν από τις πιο σημαντικές αρετές για έναν άνθρωπο, ή μάλλον για έναν άνδρα. Σήμερα, πάλι, όχι. Τουλάχιστον όχι με την κλασική έννοια της λέξης αφού πρώτα απ’ όλα τελείωσε η εποχή των πολεμιστών. Επίσης, τελείωσε η εποχή της κυριαρχίας των ανδρών (συγγνώμη, κύριοι), πράγμα που σημαίνει ότι το θάρρος δεν συνίσταται πλέον στο πώς αρπάζεις το ρόπαλο, (1) αλλά αποφεύγει τις σχέσεις για να μην πληγωθεί θάρρος, μια λέξη τόσο χιλιοειπωμένη, που θα είχε καταντήσει ανούσια που υπέφεραν στωικά, με επιμονή και με αληθινό θάρρος αλλά στο θάρρος της γνώμης για να το παλέψεις μέχρι τέλους που θα σταθούν όρθιοι μπροστά στον καρκίνο ή σε όποια σοβαρή ασθένεια αλλά ξεσηκώνεται για το δίκαιο των καταπιεσμένων για να τις στηρίξεις με τις πράξεις σου που παλεύουν να κρατήσουν την αξιοπρέπειά τους .
Ναι, το θάρρος το ορίζει ο καθένας μας διαφορετικά: απαιτείται θάρρος για να διατυπώσεις απόψεις που δεν συνάδουν με το «κοινό αίσθημα» και αληθινό κουράγιο (2) αλλά αποφεύγει τις σχέσεις για να μην πληγωθεί θάρρος, μια λέξη τόσο χιλιοειπωμένη, που θα είχε καταντήσει ανούσια που υπέφεραν στωικά, με επιμονή και με αληθινό θάρρος αλλά στο θάρρος της γνώμης για να το παλέψεις μέχρι τέλους που θα σταθούν όρθιοι μπροστά στον καρκίνο ή σε όποια σοβαρή ασθένεια αλλά ξεσηκώνεται για το δίκαιο των καταπιεσμένων για να τις στηρίξεις με τις πράξεις σου που παλεύουν να κρατήσουν την αξιοπρέπειά τους . Χρειάζεται θάρρος για να’ αντιμετωπίζεις το αδιέξοδο, την απελπισία, τη μοναξιά, τη φτώχεια, την αρρώστια… Γενναίος, σήμερα, δεν είναι αυτός που δεν φοβάται τίποτα. Είναι αυτός που προχωράει, παρότι φοβάται!
Αυτός που δεν καταλαβαίνει τον κίνδυνο είναι θρασύς. Τι να τον κάνεις τον τύπο που τρέχει για μπάντζι τζάμπινγκ, αλλά δεν πάει στα νοσοκομεία γιατί «δεν αντέχει»; Τι να τον κάνεις τον τύπο που τρέχει στις διαδηλώσεις, όταν στη δουλειά του κλείνει το στόμα μπροστά στην αδικία; Τι να τον κάνεις τον τύπο που δεν φοβάται τα ποντίκια, (3) αλλά αποφεύγει τις σχέσεις για να μην πληγωθεί θάρρος, μια λέξη τόσο χιλιοειπωμένη, που θα είχε καταντήσει ανούσια που υπέφεραν στωικά, με επιμονή και με αληθινό θάρρος αλλά στο θάρρος της γνώμης για να το παλέψεις μέχρι τέλους που θα σταθούν όρθιοι μπροστά στον καρκίνο ή σε όποια σοβαρή ασθένεια αλλά ξεσηκώνεται για το δίκαιο των καταπιεσμένων για να τις στηρίξεις με τις πράξεις σου που παλεύουν να κρατήσουν την αξιοπρέπειά τους ;
Ήρωες σήμερα παραμένουν αυτοί που θα υποβληθούν σε αυτοθυσία για να σώσουν έναν άγνωστο. Ήρωες είναι οι άνθρωποι που προσπαθούν να σταματήσουν τη διαρροή της ραδιενέργειας στη Φουκουσίμα, μια κανονική αποστολή αυτοκτονίας. Αλλά ήρωες θεωρούμε κι αυτούς (4) αλλά αποφεύγει τις σχέσεις για να μην πληγωθεί θάρρος, μια λέξη τόσο χιλιοειπωμένη, που θα είχε καταντήσει ανούσια που υπέφεραν στωικά, με επιμονή και με αληθινό θάρρος αλλά στο θάρρος της γνώμης για να το παλέψεις μέχρι τέλους που θα σταθούν όρθιοι μπροστά στον καρκίνο ή σε όποια σοβαρή ασθένεια αλλά ξεσηκώνεται για το δίκαιο των καταπιεσμένων για να τις στηρίξεις με τις πράξεις σου που παλεύουν να κρατήσουν την αξιοπρέπειά τους . Ο αείμνηστος Κρίστοφερ Ριβ έγινε ήρωας όχι επειδή υποδύθηκε τον Σούπερμαν, αλλά όταν βρέθηκε στο αναπηρικό καροτσάκι και μίλησε για τους ανθρώπους που ήταν σαν αυτόν.
Ήρωες, ακόμα περισσότερο, είναι αυτοί που θα σταθούν απέναντι σε δυνάμεις καταστολής για να περάσουν ένα μήνυμα, είτε βρίσκονται στην πλατεία Τζχρίρ είτε στους δρόμους της Κερατέας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι μεγαλύτεροι ήρωες στην παγκόσμια συλλογική συνείδηση είναι άνθρωποι όπως ο Νέλσον Μαντέλα και ο Μαχάτμα Γκάντι, (5) αλλά αποφεύγει τις σχέσεις για να μην πληγωθεί θάρρος, μια λέξη τόσο χιλιοειπωμένη, που θα είχε καταντήσει ανούσια που υπέφεραν στωικά, με επιμονή και με αληθινό θάρρος αλλά στο θάρρος της γνώμης για να το παλέψεις μέχρι τέλους που θα σταθούν όρθιοι μπροστά στον καρκίνο ή σε όποια σοβαρή ασθένεια αλλά ξεσηκώνεται για το δίκαιο των καταπιεσμένων για να τις στηρίξεις με τις πράξεις σου που παλεύουν να κρατήσουν την αξιοπρέπειά τους , για τις αρχές τους, χωρίς να προσφύγουν στη βία.
Πηγή: Περιοδικό ΕΨΙΛΟΝ, 05.06.11