Criterion-related validity
Εγκυρότητα κριτηρίου. Τσομπάνογλου 2007:16. Τσομπάνογλου 2009:35.
Εγκυρότητα που αναφέρεται σε κριτήριο. Χατζηνεοφύτου 2006:2.
Εγκυρότητα σε σχέση με το κριτήριο. Βαρλοκώστα & Τριανταφυλλίδου 2003:69.
*Εγκυρότητα στη βάση κριτηρίων. Γκιόσος 2008:19.
Κύρος κριτηρίου. Δημητρόπουλος 20012:205.
Ανάμεσα στα πολυάριθμα είδη εγκυρότητας μιας εξέτασης βρίσκεται η εγκυρότητα στη βάση κριτηρίων, που συναντάται επίσης και ως εξωτερική εγκυρότητα (external validity), επειδή σχετίζεται με τη σύγκριση των αποτελεσμάτων των εξεταζόμενων με μετρήσεις ανεξάρτητες από την ίδια την εξέταση (Alderson et al. 1995:171, 289). Πιο συγκεκριμένα, ο όρος αναφέρεται στην εγκυρότητα που προκύπτει από τη σχέση του αποτελέσματος ενός τεστ με ένα κριτήριο που θεωρείται ενδεικτικό της ικανότητας που εξετάζει το τεστ, όπως για παράδειγμα ενός ή και περισσότερων άλλων έγκυρων και αξιόπιστων τεστ (Τσομπάνογλου 2007:16, Bachman 1990:248, Davies et al. 1999:222, Fulcher & Davidson 2007:4, Lynch 2003:150).
Η επιλογή του κριτηρίου για τον έλεγχο εγκυρότητας βάσει κριτηρίου είναι μια περίπλοκη απόφαση για τους εξεταστές, καθώς ένα κριτήριο που διαμορφώνεται από υποκειμενικές εκτιμήσεις δεν είναι χρήσιμο για την εκτίμηση εγκυρότητας (Ingenkamp 2001:76). Στην αναζήτηση, λοιπόν, ενός ικανοποιητικού κριτηρίου, τέσσερα βασικά χαρακτηριστικά βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής: α) η σχετικότητα, β) η απουσία προκατάληψης, γ) η αξιοπιστία, και δ) η διαθεσιμότητα (Thorndike & Hagen 19774:63).
Εξετάζοντας το χαρακτηριστικό της σχετικότητας, αυτό που έχει σημασία είναι το κριτήριο να είναι σχετικό με την ικανότητα που εξετάζει η δοκιμασία και να υποδεικνύει επιτυχία στην εξέταση. Το δεύτερο χαρακτηριστικό που κρίνεται απαραίτητο για την επιλογή κριτηρίου είναι η απουσία προκατάληψης, δηλαδή το κριτήριο να δίνει ίσες ευκαιρίες επιτυχίας σε όλους τους εξεταζόμενους. Το τρίτο χαρακτηριστικό, η αξιοπιστία, εξασφαλίζει τη σταθερότητα της δοκιμασίας και τη δυνατότητα επανάληψής της με τα ίδια αποτελέσματα. Τέλος, το χαρακτηριστικό της διαθεσιμότητας τονίζει την ανάγκη πρακτικότητας στην αναζήτηση του σωστού κριτηρίου. Η πρόσβαση, επομένως, στα στοιχεία της μέτρησης πρέπει να είναι εύκολη και να μην απαιτεί χρόνο (Thorndike & Hagen 19774:63-64).
Βιβλιογραφία
- Βαρλοκώστα Σ., Τριανταφυλλίδου Λ. (2003). Επίπεδα Γλωσσομάθειας στην Ελληνική ως Δεύτερη Γλώσσα. Αθήνα: Κέδα.
- Γκιόσος Ι. (2008) Ανάπτυξη κλιμάκων μέτρησης στην εκπαιδευτική έρευνα: Οι έννοιες της εγκυρότητας και αξιοπιστίας. Πρόσβαση [on line]: http://www.odl.gr [19/06/09].
- Δημητρόπουλος Ε. (20012). Εκπαιδευτική Αξιολόγηση. Η Αξιολόγηση του Μαθητή. Θεωρία-Πράξη-Προβλήματα. Αθήνα: Εκδ. Γρηγόρη.
- Τσομπάνογλου Μ. (2007). Πρότυπο αξιολόγησης της εγκυρότητας δομής συστημάτων πιστοποίησης γλωσσομάθειας. Εφαρμογή του στο Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας του Επιπέδου Β2 της Αγγλικής Γλώσσας. Διδακτορική διατριβή. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
- Τσομπάνογλου Μ. (2009). Πρότυπο Αξιολόγησης της Εγκυρότητας Δομής Συστημάτων Πιστοποίησης Γλωσσομάθειας. Στο Α. Τσοπάνογλου (επιμ.), Ζητήματα πιστοποίησης της γλωσσομάθειας. Το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας ως σημείο αναφοράς. Θεσσαλονίκη: Μαλλιάρης - Παιδεία, 9-44.
- Χατζηνεοφύτου Μ. (2006). Αξιοπιστία - Εγκυρότητα.
Πρόσβαση [on line]: http://www.geocities.com/mik_bad/aksiopistia_egkirothta.pdf [30/06/09]. - Alderson J. C., Clapham C., Wall D. (1995). Language Test Construction and Evaluation. Cambridge: Cambridge University Press.
- Bachman L. F. (1990). Fundamental Considerations in Language Testing. Oxford: Oxford University Press.
- Davies A., Brown A., Elder C., Hill K., Lumley T., McNamara T. (1999). Dictionary of Language Testing. Cambridge: University of Cambridge Local Examinations Syndicate.
- Fulcher G., Davidson F. (2007). Language Testing and Assessment – An Advanced Resource Book. Oxon: Routledge.
- Ingenkamp K. (2001). Εγχειρίδιο Παιδαγωγικής Διαγνωστικής (μτφρ. Λ. Κουτσούκης). Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη.
- Lynch B. K. (2003). Language Assessment and Programme Evaluation. Edinburgh: Edinburgh University Press.
- Thorndike
R. L., Hagen E.
P. (19774). Measurement and
Evaluation in Psychology and Education. New York: John Wiley & Sons.