πιστοποίηση ελληνομάθειας.

Ως στάση ορίζεται η προδιάθεση που μαθαίνεται και κάνει τα άτομα να αντιδρούν θετικά ή αρνητικά για ένα ζήτημα (Οικονομόπουλος κ.ά. 2006:261).

Η στάση εκδηλώνεται ως θετική ή αρνητική συναισθηματική αντίδραση απέναντι σε κάποιο σημαντικό συγκεκριμένο ή αφηρημένο θέμα. Το θέμα, το πρόσωπο ή η «κατάσταση» ως προς τα οποία κάποιος έχει μια στάση ή διάθεση συνήθως λέγεται «αντικείμενο». (Δημητρόπουλος 2002:218).

Η ανίχνευση των στάσεων και αντιλήψεων των εκπαιδευτικών και των μαθητών αποτελεί βασική διαδικασία, εφόσον τόσο οι εκπαιδευτικοί όσο και οι μαθητές είναι άμεσα εμπλεκόμενοι στη διαδικασία αξιολόγησης είτε ως αξιολογητές είτε ως αξιολογούμενοι (Καπαχτσή 2008:43).

Υπάρχουν δύο λόγοι για να είμαστε προσεκτικοί σε σχέση με τις μελέτες των στάσεων: ο πρώτος είναι ότι η μέτρησή της δεν μπορεί να προβλέψει συμπεριφορά και ο δεύτερος ότι πολλά από τα δεδομένα προέρχονται από προσωπικές αναφορές των οποίων το αληθές δεν μπορεί να ελεγχθεί.

Σε όλες τις κλίμακες στάσεων οι ερωτώμενοι υποδεικνύουν τη συμφωνία ή τη διαφωνία με μια σειρά δηλώσεων σχετικά με το αντικείμενο. Η συνηθέστερη κλίμακα αποτύπωσης των στάσεων είναι αυτή του Likert, ενώ έχουν προταθεί και πιο εξειδικευμένες για το σκοπό αυτό, όπως οι κλίμακες δεδομένων συμπεριφορών (BARS) και οι γραφικές κλίμακες (Aiken 1996).

Βιβλιογραφία