Ο Χαρίλαος
Επίπεδο: Β2 | Δεξιότητα: Χρήση Γλώσσας | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Πηγή (διασκευή): | από το μυθιστόρημα «Χάρτινες ζωές» της Πέρσας Κουμούτση | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Επικοινωνιακή γλωσσική δραστηριότητα: | Χρήση Γλώσσας |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Τι πρέπει να ξέρει και τι μπορεί να κάνει ο εξεταζόμενος: | Ο υποψήφιος πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίζει την ουσία αλλά και τις σχετικές λεπτομέρειες που περιέχονται σε αποσπάσματα κειμένων που προέρχονται από τη λογοτεχνία. Πρέπει να μπορεί να χρησιμοποιεί κατάλληλες στρατηγικές κατανόησης για να διακρίνει το νόημα από τα συμφραζόμενα ανεξάρτητα από τη παρουσία άγνωστων γλωσσικών στοιχείων. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Τύπος εξεταστικού ερωτήματος: | Εύρεση της επιπλέον λέξης, συμπλήρωση κενών σε κείμενο | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Λέξεις κλειδιά: | Χαρακτήρας, γεγονότα, δυναμικός, ανεξάρτητος | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Κείμενο
Ο Χαρίλαος
Ο Χαρίλαος Αδάλογλου, ο παππούς της Ανθής, ήταν ένας πλούσιος άνδρας γύρω στα τριάντα. Είχε μια μικρή επιχείρηση στη Θεσσαλονίκη, την οποία είχε κληρονομήσει από τον δικό του πατέρα. Γνώρισε τη Μαριάνθη λίγες μέρες μετά την εγκατάσταση της οικογένειάς της στην πόλη. Η νεαρή τότε Μαριάνθη πήγε στο κατάστημα του για να ζητήσει δουλειά.
Η κοπέλα κέντρισε το ενδιαφέρον του από την αρχή. Από τη πρώτη κιόλας στιγμή που τα μάτια του έπεσαν πάνω στο όμορφο παρουσιαστικό της, στο αθώο της πρόσωπο, ο Χαρίλαος την ερωτεύτηκε αμέσως.
Τον είχε εντυπωσιάσει η χάρη της, το όλο μυστήριο βλέμμα της, το μελαγχολικό χαμόγελο της. Και τον είχε συναρπάσει ο ατίθασος χαρακτήρας της, η αίσθηση της ελευθερίας που είχε.
Ήταν διαφορετική από τις άλλες κοπέλες της ηλικίας της: ανεξάρτητη, δυναμική και ανήσυχη. Έπειτα, ήταν μορφωμένη και πολυδιαβασμένη. Όταν τη γνώρισε στους φίλους και τους συγγενείς του, οι οποίοι ποτέ δεν τον είχαν δει τόσο χαρούμενο, έλεγε με ενθουσιασμό: «δεν ταίριαζε να δουλεύει. ..». Έτσι, αντί να της προσφέρει δουλειά, αποφάσισε να την παντρευτεί.
Όταν ο Χαρίλαος πήγε στο ταπεινό σπίτι για να ζητήσει το χέρι της όμορφης Μαριάνθης σε γάμο, εκείνη όχι μόνο δεν αρνήθηκε, αλλά υποδέχτηκε την ιδέα με ικανοποίηση και ανακούφιση.
Η άμεση και βιαστική απάντηση της κόρης τους είχε προβληματίσει τους γονείς της. Ήξεραν το χαρακτήρα της και ήξεραν πως τα όνειρα της δεν περιορίζονταν σε ένα γάμο με έναν άνδρα που είχε γνωρίσει μόλις πρόσφατα. Όπως ήξεραν και πως ο Χαρίλαος Αδάλογλου, παρόλο που ήταν συμπαθής, ευγενικός και πλούσιος νέος, δεν ήταν από εκείνους που θα τραβούσε το ενδιαφέρον της κόρης τους.
Είχαν όμως μεσολαβήσει συνταρακτικά γεγονότα στη ζωή της και σκέφτηκαν ότι η βιαστική απόφασή της οφείλεται στην απογοήτευσή της και στην κακή ψυχολογική κατάσταση. Είχε μπερδευτεί και αποπροσανατολιστεί από τους αρχικούς της στόχους.