Η ιστορία των παπουτσιών
Επίπεδο: Β1 | Δεξιότητα: Κατανόηση Γραπτού Λόγου | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Πηγή (διασκευή): | περιοδικό EmporoLife (12/2003) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Επικοινωνιακή γλωσσική δραστηριότητα: | Κατανόηση Γραπτού λόγου |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Τι πρέπει να ξέρει και τι μπορεί να κάνει ο εξεταζόμενος: | Ο υποψήφιος πρέπει να έχει την ικανότητα να κατανοεί το γενικό νόημα και ουσιαστικές λεπτομέρειες γραπτών κειμένων όπως απλά άρθρα σε εφημερίδα ή περιοδικά. Επίσης πρέπει να είναι σε θέση να διακρίνει τις σημαντικές πληροφορίες που περιέχονται σε κείμενα με σαφή νοηματική και γλωσσική δομή είτε αυτές σχετίζονται με άμεσα προσωπικά ενδιαφέροντα είτε όχι |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Τύπος εξεταστικού ερωτήματος: | Σωστό/λάθος | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Λέξεις κλειδιά: | Mόδα, παπούτσια, παντόφλες, πέδιλα | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Κείμενο
Η ιστορία των παπουτσιών
Η ιστορία των παπουτσιών είναι τόσο παλιά, όσο και τα βήματα των ανθρώπων στη γη. Τα παπούτσια έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία. Τα χαμηλά σανδάλια, οι ψηλές μπότες, τα πέδιλα με κορδόνια και πολύτιμες πέτρες δεν δείχνουν μόνο τη μόδα. Τα παπούτσια είναι ένα στοιχείο για τον πολιτισμό κάθε εποχής.
Πριν από εκατομμύρια χρόνια, οι άνθρωποι στην Ασία κάλυπταν τους αστραγάλους τους με δέρμα για να μη κρυώνουν και χτυπούνε τα πόδια τους στις πέτρες
Αργότερα, στην Αρχαία Αίγυπτο φορούσαν παντόφλες από φύλλα φοίνικα και πάπυρο. Η ποικιλία των παπουτσιών γίνεται ακόμη πλουσιότερη στην Αρχαία Ελλάδα. Οι γυναίκες φορούν μαλακά παπούτσια μέσα στο σπίτι. Έχουν χρώμα λευκό και κόκκινο και τα δένουν με λεπτά σχοινιά μέχρι τα γόνατα. Οι Ρωμαίοι πάλι προτιμούσαν τα σανδάλια που άφηναν γυμνά τα δάχτυλα των ποδιών. Χρησιμοποιούσαν, όμως, και παπούτσια από δέρμα και ξύλο. Εκείνη την εποχή τα παπούτσια έδειχναν την κοινωνική τάξη στην οποία ανήκει ο καθένας. Τα σανδάλια των πλούσιων Ρωμαίων ήταν καφέ με τέσσερα μαύρα δερμάτινα λουριά που έφταναν μέχρι το γόνατο. Συνήθιζαν να τα δένουν με δύο κόμπους.
Τον 15ο αιώνα τα παπούτσια ήταν πολύ στενά και οι μύτες τους ήταν πολύ μεγάλες και γύριζαν προς τα πάνω. Ο Βασιλιάς Εδουάρδος έδωσε εντολή οι μύτες των παπουτσιών να μην ξεπερνούν τα 5 εκατοστά! Ο Βασιλιάς Λουδοβίκος πάλι, φορούσε παπούτσια με πολύ ψηλό τακούνι, επειδή είχε πρόβλημα με το ύψος του. Τα παπούτσια του, μάλιστα, είχαν ζωγραφιές από μάχες! Από τότε το ύψος και το πάχος του τακουνιού συνεχώς αλλάζουν ανάλογα με τη μόδα.
Οι δερμάτινες μπότες, τα μποτάκια από ύφασμα, οι γόβες από πλαστικό, όλα τα παπούτσια βρίσκουν μία θέση στην παπουτσοθήκη, αλλά και στη ζωή μας.