πιστοποίηση ελληνομάθειας.

Νέα ζωή κοντά στη φύση

Η μεγάλη σιδερένια πόρτα της περίφραξης άνοιξε και προτίμησα να διασχίσω με τα πόδια το κατάφυτο μονοπάτι μέχρι το σπίτι, όπου με περίμενε η ιδιοκτήτρια του κτήματος, για να δω από κοντά την ποικιλία των φυτών που φιλοξενεί. Στα αριστερά, το βλέμμα προσελκύει ο χαμηλός φράχτης φτιαγμένος από πολλά διαφορετικά δέντρα και θάμνους που διεγείρουν τις αισθήσεις με το έντονο και μεθυστικό άρωμά τους. Πλησιάζοντας το διώροφο πέτρινο σπίτι, με καλωσόρισε το σκυλί της οικογένειας. Ανέβηκα την εξωτερική σκάλα και, πριν μπω στο σπίτι, κοίταξα το σπίτι από ψηλά, την κατάφυτη έκταση που αυτή την εποχή μοιάζει με παράδεισο καρποφόρων και καλλωπιστικών φυτών. Το κτήμα, που αποτελεί την κύρια κατοικία της οικογένειας, χωρίζεται σε δύο τμήματα: στο μπροστινό, όπου κυριαρχούν το σπίτι και ο κήπος, και στο δεύτερο και μεγαλύτερο τμήμα, το κτήμα όπου έχουν φυτευτεί κάθε λογής δέντρα και υπάρχει μποστάνι με όλα τα αναγκαία για μια οικογένεια κηπευτικά.

Όλα ξεκίνησαν, όταν το ζευγάρι των ιδιοκτητών αγόρασαν την έκταση των οκτώ στρεμμάτων το 2000. Η αρχική της εικόνα, ένα αδειανό χωράφι, με τίποτα δεν θύμιζε την τωρινή. Πριν καλά-καλά πολυσκεφτεί η οικογένεια πώς θα αξιοποιούσε την έκταση, ο σύζυγος άρχισε να φυτεύει δέντρα και να καλλιεργεί εποχικά λαχανικά. Παράλληλα, ξεκίνησαν και τις εργασίες για το χτίσιμο του σπιτιού και το 2003 αποφάσισαν να αφήσουν τη μονοκατοικία στην Πεύκη, όπου μέχρι τότε διέμεναν, και να εγκατασταθούν μόνιμα εκεί. Γέννημα θρέμμα Αθηναία η ιδιοκτήτρια, δεν μπορούσε να φανταστεί πως δεν θα ήθελε να επιστρέψει στο σπίτι της στην πρωτεύουσα. Η ποιότητα ζωής, όπως μας λέει, στην ύπαιθρο είναι εντελώς διαφορετική. Αναπνέουν καθαρό αέρα, έχουν την πολυτέλεια να καταναλώνουν φρούτα και λαχανικά χωρίς φυτοφάρμακα, ενώ δεν τους λείπει τίποτα. Το Καπανδρίτι, άλλωστε, δεν είναι χωριό και απέχει μόλις λίγα χιλιόμετρα από την Αθήνα.