πιστοποίηση ελληνομάθειας.

Συνέντευξη του ηθοποιού Γιώργου Καραμίχου, για το kano-oikonomia.gr

Οικονομική κρίση: αλλαγές στις συνειδήσεις.

Τα τελευταία χρόνια, τα ταξίδια σε δημοφιλείς προορισμούς τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, αποτελούσαν μια τόσο καταναλωτική όσο και κοινωνική συμπεριφορά των Ελλήνων που συνδέθηκε με την εποχή της ευμάρειας. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Εσείς συνηθίζετε να πηγαίνετε κάποια ταξίδια μέσα στο χρόνο; Φέτος θα πάτε;

-Τα ταξίδια είναι ουσιαστικά το μόνο έξοδο που επιτρέπω στον εαυτό μου εδώ και καιρό. Ευτυχώς υπάρχουν αρκετές προσφορές πολύ συχνά σε αεροπορικά εισιτήρια. Τα καθημερινά έξοδα ούτως ή άλλως είναι στις περισσότερες χώρες και στην ελληνική επαρχία αρκετά χαμηλότερα από αυτά της Αθήνας οπότε δεν είναι στην πραγματικότητα πολυτέλεια ένα ταξίδι.

Πολλοί έχουν ταυτίσει τα ταξίδια με τα υψηλά έξοδα. Εσείς συνηθίζετε να κάνετε ταξίδια πολυτελείας ή οικονομικά; Υπάρχουν κάποιες συμβουλές που θα δίνατε στους αναγνώστες του kano-oikonomia.gr ώστε να κάνει κανείς οικονομία στις διακοπές του;

- Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν ήμουν λάτρης των ακριβών ξενοδοχείων. Προτιμώ να μένω σε σπίτια γνωστών ή σε σκηνή, γεγονός που κάνει πιο εύκολη την απόφαση μιας εκδρομής σε κάποια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα ή στα όρη και στις θάλασσες της Ελλάδος. Προτείνω ανεπιφύλακτα αεροπορικές εταιρείες όπως η easy jet για φθηνά εισιτήρια, όπως επίσης κι ένα καλό κυνήγι στις ηλεκτρονικές σελίδες για φθηνά εισιτήρια της Aegean ή άλλων εταιρειών. Όσο για τα ελληνικά νησιά, το κατάστρωμα με τον υπνόσακο είναι μια όμορφη και ανέξοδη συνήθεια. Επίσης, υπάρχουν αρκετές ηλεκτρονικές σελίδες ανταλλαγής σπιτιών για όσους δεν έχουν γνωστούς σε κάποιους προορισμούς της αλλοδαπής.

Εσείς ως ταξιδιώτης τι είναι αυτό που περιμένετε να αποκομίσετε από την επαφή σας με έναν άγνωστο τόπο;

-Λατρεύω τα μουσεία και τις πινακοθήκες όπως επίσης και τις μικρές εκπλήξεις που μπορεί να συναντήσεις στα πιο ανυποψίαστα μέρη. Ένα ωραίο κτίριο, μια νέα ιδέα, ένα πρωτοϊδωμένο φαγητό ή ποίημα. Η κάθε χώρα και ο κάθε άνθρωπος φέρει έναν διαφορετικό κώδικα, του οποίου η αποκρυπτογράφηση διευρύνει και τους δικούς μου ορίζοντες, αισθητικούς ή νοητικούς.

Το ταξίδι είναι κάτι που τρέφει τη δημιουργική σας φύση; Και με ποιο τρόπο;

-Προφανώς οι προσμίξεις αντιλήψεων και εμπειριών έχουν δημιουργικό αποτέλεσμα αλλά όντως δεν είναι καθόλου εύκολο να απαντηθεί ο τρόπος με τον οποίο επιτυγχάνεται το τελικό αποτέλεσμα. Πρόκειται συνήθως για τόσο εσωτερική διαδικασία που αν αναλυθεί σημαίνει ότι πρόκειται για νοητικό κατασκεύασμα, άρα δεν καθιστά αυθεντική δημιουργική εμπειρία. Τα δε αποτελέσματα αυτής της διαδικασίας είναι καλό να μην τα περιμένεις αλλά να αφήνεσαι ώσπου να σε επισκεφθούν από μόνα τους. Έτσι έχει νόημα για μένα το ταξίδι. Τουρίστας δεν έχω υπάρξει ποτέ, ώστε να πάρω κάποιες φωτογραφίες για να λέω μετά στους άλλους και στον εαυτό μου τι έχω κάνει. Φαντάζομαι τα ταξίδια μου λειτουργούν πλέον ως μέρος του χαρακτήρα μου, ερήμην.

Σύμφωνα με μία άποψη, που μάλιστα βρίσκει πολλούς αποδέκτες, η κρίση έχει και τα θετικά της. Έφερε πιο κοντά τους ανθρώπους και αφύπνισε ένα αίσθημα αλληλεγγύης που κοιμόταν βαθιά… Πιστεύετε ότι αυτή η άποψη ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα; Το διαπιστώνετε αυτό στο επαγγελματικό, κοινωνικό και διαπροσωπικό σας περιβάλλον;

-Είναι αλήθεια ότι αρκετοί άνθρωποι αφυπνίζονται σε δύσκολους καιρούς. Και τώρα παρατηρώ πολλές ομάδες αλλά και άτομα να εμβαθύνουν στην ανάγκη κι όχι στο εφέ. Παρόλα αυτά, υπάρχουν και περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν πλέον αποκτηνωθεί ενισχύοντας έναν ανταγωνισμό και “παρτακισμό” άνευ προηγουμένου.

Μια τελευταία τάση που επικρατεί είναι η επιστροφή νέων ανθρώπων στην επαρχία. Σε πρόσφατη συνέντευξή σας είχατε πει ότι δεν θα διστάζατε να επιστρέψετε στο …. χωριό σας. Πιστεύετε ότι η επιστροφή στην επαρχία θα ήταν μια λύση για κάποιους; Υπάρχουν προοπτικές εκεί; Πέρα από την οικονομική αποκατάσταση, κατά τη γνώμη σας, υπάρχει πρόσφορο έδαφος για να δημιουργήσει κανείς και να εκφραστεί;

-Πάντα υπάρχει και παντού. Προφανώς δεν είναι εύκολο για κάποιον που δεν μπορεί να ξεχωρίσει τη βερικοκιά από την κερασιά, ξαφνικά να γίνει καλλιεργητής ή παραγωγός, αλλά σίγουρα όλα αυτά είναι πράγματα που μαθαίνονται και “καλλιεργούνται” όπως η ίδια η γη. Είναι λυπηρό σε μια γεωργοκτηνοτροφική χώρα όπως η Ελλάδα να υποτιμάμε τη χειρονακτική εργασία. Τα αποτελέσματα τα πληρώνουμε τώρα πολύ ακριβά. Επιτρέπεται στη χώρα μας να εισάγουμε ρόδια, μανιτάρια και γαλακτοκομικά προϊόντα;

Σε παλαιότερη συνέντευξή σας είχατε πει πως η ηθοποιία λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά. Διευρύνοντας αυτή την άποψη, πιστεύετε ότι η έκφραση και η δημιουργικότητα μπορούν να λειτουργήσουν θετικά προς αυτή την κατεύθυνση;

-Να διευκρινίσω ότι δεν εννοώ ότι ο ηθοποιός κάνει ψυχοθεραπεία επί σκηνής. Αυτό είναι κάτι που απεύχομαι. Απλώς γίνεται το μέσον για να ακουστούν πολλές φωνές μαζί, των θεατών, των προγόνων και των απογόνων. Κι όταν ταυτίζεσαι με μια κοινή φωνή και με το ανθρώπινο πάθημα εν γένει, αυτό λειτουργεί απελευθερωτικά γιατί ξαφνικά συναντιέσαι με μια κοινή ψυχή. Από το μέρος πηγαίνεις στο όλον. Από τη δυαδικότητα στη συνειδητότητα. Κάθε άνθρωπος που κάνει αυτό που του λέει η καρδιά του ως ένα βαθμό ψυχοθεραπεύεται καθώς γίνεται όλο και πιο παρών.

Εν μέσω κρίσης, ποια συμβουλή θα δίνατε σε ένα νέο που θέλει να ξεκινήσει τα πρώτα του βήματα στην ηθοποιία; Πιο ειδικά, αυτή την εποχή θεωρείτε ότι είναι «φρόνιμο», να εγκαταλείψει κανείς την επαρχία για να μετοικίσει σε μια αστική πόλη που βιώνει έντονα την κρίση, διεκδικώντας το όνειρό του;

-Δεν υπάρχουν συμβουλές παρά μόνο αυτό που είπα και πριν. Πρέπει να κάνεις αυτό που λέει η καρδιά σου. Τότε μόνο γίνεσαι δημιουργικός γιατί είσαι και παρών. Όταν κάνουμε, όπως είθισται, πράγματα που δεν μας ικανοποιούν, η αίσθηση και το μυαλό μας είναι αλλού, άρα είμαστε απόντες. Είμαστε ως ένα βαθμό νεκροί εκτός κι αν δημιουργούμε. Και η δημιουργία μπορεί να κρύβεται στην απλή ποιητική μας δράση. Το να θαυμάσεις ένα λουλούδι, να παίξεις με ένα παιδί ή ένα ζώο, να αφήσεις το βλέμμα σου να αρμενίσει στον ουρανό ή σε δυο αγαπημένα μάτια είναι πράξη επίγνωσης. Αν αυτά θα τα κάνεις στην επαρχία ή στο άστυ, αν θα τα κάνεις όντας ηθοποιός ή υπάλληλος, είναι αυστηρά και αδιαπραγμάτευτα επιλογή τού καθενός.