Η ζωή στη Σάμο
| Επίπεδο: Β2 | Δεξιότητα: Κατανόηση Προφορικού Λόγου | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Πηγή: | Πηγή: Η ζωή στη Σάμο, παλιότερα και σήμερα. Το κείμενο βασίστηκε σε συνέντευξη που πήρε μαθητής σχολείου και υπάρχει στο διαδίκτυο, στην ιστοσελίδα https://docs.google.com/viewer?a=v&pid=sites&srcid=ZGVmYXVsdGRvbWFpbnxzeWxsb2dlYXJpc3RlYXN8Z3g6NTk4ZjVlZDNhNDBhN2Y1NA (ημερομηνία επίσκεψης 4-11-2012) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Επικοινωνιακή γλωσσική δραστηριότητα: | Κατανόηση Προφορικού Λόγου |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Τι πρέπει να ξέρει και τι μπορεί να κάνει ο εξεταζόμενος: | Οι υποψήφιοι σε αυτό το επίπεδο έχουν πολύ μεγαλύτερη ευχέρεια στη χρήση της γλώσσας σε σχέση με τα προηγούμενα επίπεδα και στο γραπτό και στον προφορικό λόγο. Θα πρέπει να μπορούν να παρακολουθούν με άνεση τη συζήτηση μεταξύ τουλάχιστον δύο ατόμων στην τηλεόραση ή στο ραδιόφωνο ή και σε πραγματικό χρόνο σε παρέα, πάνω σε μία ευρεία γκάμα θεμάτων. Κατά τη διάρκεια της ακρόασης, θα πρέπει να μπορούν να απομονώνουν τα κυριότερα επιχειρήματα της συζήτησης, που μπορεί να προέρχονται από όλες τις πλευρές που παίρνουν μέρος στη συζήτηση. Θα πρέπει να ξέρουν να χρησιμοποιούν τις κατάλληλες τακτικές για την άντληση των πιο σημαντικών πληροφοριών από όλη τη συζήτηση, δίνοντας για παράδειγμα βάση στον τόνο της φωνής των ομιλητών, στην προσωδία, στις χειρονομίες τους, κλπ. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Τύπος εξεταστικού ερωτήματος: | ΚΠΛ, Ερώτημα 1: Σημειώσεις | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Λέξεις κλειδιά: | Β2, χωριό, πόλη, Σάμος, εργασία, ελεύθερος χρόνος | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Κείμενο
Η ζωή στη Σάμο
Δημοσιογράφος: Στο πλαίσιο των πολιτιστικών εκδηλώσεων του νησιού μας, καλέσαμε τον κύριο Ασπροπαύλου, τον δήμαρχο του νησιού, για να μας μιλήσει για τη ζωή στη Σάμο. Από πότε ζείτε εδώ κύριε δήμαρχε;
Ασπροπαύλου: Από τότε που γεννήθηκα, 65 χρόνια πριν.
Δημοσιογράφος: Πείτε μας, πώς ήταν παλιότερα η καθημερινή και η επαγγελματική ζωή των κατοίκων της Σάμου;
Ασπροπαύλου: Κοιτάξτε, το πρωί σηκώνονταν όλοι νωρίς για να πάνε στις δουλειές τους. Λίγο-πολύ όλοι ασχολούνταν με τη γεωργία και το ψάρεμα. Οι γεωργοί καλλιεργούσαν τα χωράφια τους για τα απαραίτητα για την οικογένεια, π.χ. ελιές, σταφύλια, λαχανικά κ.τ.λ. Ό,τι περίσσευε το πουλούσαν στους υπόλοιπους. Οι ψαράδες έπιαναν ψάρια για την οικογένειά τους αλλά και για να τα πουλήσουν στην αγορά. Αργότερα προέκυψαν και άλλα επαγγέλματα, όπως δάσκαλοι, παπάδες, ταχυδρόμοι, εφοριακοί, ο γραμματέας της κοινότητας.
Δημοσιογράφος: Στον ελεύθερο χρόνο τους, τι έκαναν οι άνθρωποι στο χωριό;
Ασπροπαύλου: Συνήθως οι άντρες πήγαιναν στο καφενείο για να περάσουν την ώρα τους και να συζητήσουν καθημερινά θέματα σχετικά με τη δουλειά, την οικογένεια, την καθημερινή τους ζωή, την πολιτική. Με λίγο τάβλι και κανένα χαρτάκι περνούσε η ώρα. Οι γυναίκες ασχολούνταν με τις δουλειές του σπιτιού. Μαγείρευαν, έπλεναν τα ρούχα, κεντούσαν πολύ ωραία τραπεζομάντηλα. Αν έμενε ελεύθερος χρόνος, μαζεύονταν στο σπίτι κάποιες γειτόνισσες και συζητούσαν.
Δημοσιογράφος: Σήμερα ποια είναι η κατάσταση;
Ασπροπαύλου: Εξακολουθεί ο κόσμος να σηκώνεται νωρίς για να πάει στη δουλειά. Οι δουλειές όμως έχουν αλλάξει. Πολύ λίγοι ασχολούνται πια με τη γεωργία και την αλιεία. Οι περισσότεροι ανοίγουν καταστήματα ή απασχολούνται σε διάφορες δημόσιες υπηρεσίες. Επίσης, δεν υπάρχει σήμερα σπίτι στο οποίο να μην δουλεύει και η γυναίκα. Δύσκολος ο ρόλος της και απαιτητικός. Όσον αφορά τη διασκέδαση, στο καφενείο πάνε πια μόνο οι γεροντότεροι. Τους νεότερους, άντρες και γυναίκες, θα τους βρείτε στις καφετέριες ή το βράδυ στα μπαρ και στις ταβέρνες.
Δημοσιογράφος: Τι άρεσε παλιότερα στους ανθρώπους από τη ζωή τους στο χωριό και τι όχι;
Ασπροπαύλου: Τους άρεσαν σχεδόν τα πάντα που είχαν να κάνουν με τον τόπο τους. Η φύση, ο καθαρός αέρας, η ανθρωπιά στις σχέσεις. Βέβαια, υπήρχαν και κάποια θέματα που τους προβλημάτιζαν. Το σημαντικότερο ήταν πως δεν είχαν τόσους πολλούς γιατρούς και φάρμακα, σε σχέση με τους ανθρώπους της πόλης.
Δημοσιογράφος: Πιστεύετε πως σήμερα έχουν αλλάξει τα πράγματα προς το καλύτερο;
Ασπροπαύλου: Δεν το νομίζω. Εξακολουθούμε να χρειαζόμαστε περισσότερα νοσοκομεία και γιατρούς. Επίσης, έχουμε ανάγκη από ασφαλέστερους δρόμους και μέσα συγκοινωνίας με τακτικά δρομολόγια. Για τα παιδιά χρειαζόμαστε περισσότερα σχολεία και για τους νέους περισσότερους χώρους αναψυχής.
Δημοσιογράφος: Οι νέοι σήμερα μένουν στο χωριό; Πώς φαντάζονται το μέλλον τους εδώ;
Ασπροπαύλου: Να σας πω. Παλιότερα, έφευγαν για σπουδές στις μεγάλες πόλεις και σπάνια επέστρεφαν πίσω. Οι δουλειές ήταν πολλές και οι ευκαιρίες ακόμα περισσότερες. Σήμερα, λόγω της οικονομικής κρίσης, οι νεότεροι αποφασίζουν να μείνουν στον τόπο τους. Επιλέγουν να κάνουν οικογένεια και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους στο χωριό. Θα ήθελαν όμως ο τόπος τους να είναι πιο φιλόξενος και λειτουργικός. Θα ήθελαν να μπορέσουν να ασχοληθούν ξανά με τη γεωργία, για παράδειγμα την εναλλακτική γεωργία με τις βιολογικές καλλιέργειες. Η πολιτεία όμως πρέπει να βοηθάει τους νέους ανθρώπους στο ξεκίνημά τους, έτσι δεν είναι; Αγαπούν τον τόπο τους και θέλουν να τον δουν να προκόβει. Τα πράγματα εξελίσσονται, αλλάζουν, πρέπει να πηγαίνουμε όλοι μπροστά.
