Τα ψηλά βουνά (απόσπασμα)

Επίπεδο: Α2 Δεξιότητα: Κατανόηση Γραπτού Λόγου
Πηγή: Απόσπασμα από το βιβλίο του Ζαχαρία Παπαντωνίου ΤΑ ΨΗΛΑ ΒΟΥΝΑ
Επικοινωνιακή γλωσσική δραστηριότητα:

Κατανόηση Γραπτού Λόγου

Τι πρέπει να ξέρει και τι μπορεί να κάνει ο εξεταζόμενος:

Ο υποψήφιος πρέπει να έχει την ικανότητα να διαβάζει πολύ μικρά απλά κείμενα, να βρίσκει συγκεκριμένες προβλέψιμες πληροφορίες σε γνώριμα θέματα και να καταλαβαίνει σύντομη και απλή προσωπική αλληλογραφία, τυπική ή φιλική.

Τύπος εξεταστικού ερωτήματος: 2. Σύνδεση/ Αντιστοίχιση προτάσεων: 6 σωστές απαντήσεις + 1 παράδειγμα και 2 παραπλανητές (6 μονάδες). Κείμενο: 120 λέξεις. 3. Πολλαπλή επιλογή με 4 επιλογές: 6 σωστές απαντήσεις + 1 παράδειγμα (6 μονάδες). Κείμενο: 120 λέξεις. 4. Συμπλήρωση κενών σε κείμενο: 6 σωστές λέξεις ή φράσεις + 1 παράδειγμα και 3 παραπλανητές (6 μονάδες). Κείμενο: 120 λέξεις.
Λέξεις κλειδιά: Α2, Λογοτεχνία, Τα ψηλά βουνά, Παπαντωνίου
Πεδίο:
Προσωπικό Επαγγελματικό
Δημόσιο Εκπαιδευτικό
Θέμα:
1. Γλώσσα
2. Εκπαίδευση
3. Ελεύθερος χρόνος, Διασκέδαση
4. Επαγγελματική ζωή
5. Καθημερινή ζωή
6. Καιρός
7. Κοινωνικοπολιτική δομή
8. Προσωπικά στοιχεία
9. Σπίτι, κατοικία, περιβάλλον
10. Σχέσεις με άλλους ανθρώπους
11. Ταξίδια
12. Τόποι
13. Φαγητό και ποτό
14. Ψώνια
15. Υγεία και σωματική φροντίδα
16. Υπηρεσίες
Είδος κειμένου:
Άρθρο Λαογραφικό
Αφήγηση Λογοτεχνικό
Βιογραφικό Ομιλία
Διαφήμιση Περιγραφικό
Δοκίμιο Συνέντευξη
Επιστολή Συνταγή
Θεατρικό Συζήτηση
Ιστορικό Άλλο
Επίπεδο ύφους:
Φιλικό Τυπικό
Ενδιάμεσο  

Κείμενο

Ο Φάνης άνοιξε τα μάτια του. Από κάποιες τρύπες της καλύβας βλέπει ουρανό και καταλαβαίνει πως είναι ακόμα νύχτα.

Μα δυσκολεύεται να κοιμηθεί άλλο. Ντύνεται και γλιστρά έξω από την καλύβα, θέλει να δει τη νύχτα στο δάσος. Κάθισε εκεί απέξω καταγής.

Πρώτη φορά είδε τόσο βαθύ ουρανό. Πόσα άστρα! Ήταν σαν αμέτρητο χρυσό μελίσσι, που χύθηκε ψηλά και έβοσκε. Άστρα πολλά εδώ, άστρα λίγα παρακάτω. Κάπου δυο μαζί. Κάπου ένα μοναχό, σαν ξεχασμένο. Πέντ’ έξι άστρα μαζί, σαν κλαράκι. Να ‘ναι η Πούλια;

Στη μέση τ’ ουρανού, από πάνω από το Φάνη, ένα λευκό ποταμάκι χυνόταν ήσυχα απ’ το βοριά στο νότο, κυλούσε μυριάδες μικρά άστρα, λευκά σαν ανθούς.