Επιστροφή

ΖΩΡΖ ΣΑΡΗ ΝΙΝΕΤ

Επίπεδο: Β1 Δεξιότητα: Κατανόηση Γραπτού Λόγου
Πηγή: Z. Σαρή, Nινέτ, Πατάκης [απόσπασμα] http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-A107/391/2583,10067/unit=345 (κείμενα ν.ε. λογοτεχνίας α γυμνασίου)
Επικοινωνιακή γλωσσική δραστηριότητα:

Κατανόηση κειμένων που περιλαμβάνουν περιγραφή ανθρώπων, αντικειμένων, χώρων, γεγονότων, αντιδράσεων και επιθυμιών.
Τι πρέπει να ξέρει και τι μπορεί να κάνει ο εξεταζόμενος:

Διάκριση σωστού-λάθους.
Τύπος εξεταστικού ερωτήματος: Σωστό - Λάθος: 6 σωστές απαντήσεις + 1 παράδειγμα (6 μονάδες). Κείμενο με χαμηλότερο επίπεδο τυπικότητας:, απόσπασμα από αφήγηση, απόσπασμα από λογοτεχνικό κτλ.(180-200 λέξεις).
Λέξεις κλειδιά: Λογοτεχνία, Ζωρζ Σαρή, εφηβική λογοτεχνία, περιγραφή
Κατηγοριοποίηση:
Πεδίο:
Προσωπικό Επαγγελματικό
Δημόσιο Εκπαιδευτικό
Θέμα:
1. Γλώσσα
2. Εκπαίδευση
3. Ελεύθερος χρόνος, Διασκέδαση
4. Επαγγελματική ζωή
5. Καθημερινή ζωή
6. Καιρός
7. Κοινωνικοπολιτική δομή
8. Προσωπικά στοιχεία
9. Σπίτι, κατοικία, περιβάλλον
10. Σχέσεις με άλλους ανθρώπους
11. Ταξίδια
12. Τόποι
13. Φαγητό και ποτό
14. Ψώνια
15. Υγεία και σωματική φροντίδα
16. Υπηρεσίες
Είδος κειμένου:
Άρθρο Λαογραφικό
Αφήγηση Λογοτεχνικό
Βιογραφικό Ομιλία
Διαφήμιση Περιγραφικό
Δοκίμιο Συνέντευξη
Επιστολή Συνταγή
Θεατρικό Συζήτηση
Ιστορικό Άλλο
Επίπεδο ύφους:
Φιλικό Τυπικό
Ενδιάμεσο  

Κείμενο

ΖΩΡΖ ΣΑΡΗ ΝΙΝΕΤ

Ξημέρωνε. Tο τρένο πλησίαζε στο Παρίσι. Tα περίχωρά του φαίνονταν όλο και πιο καθαρά. Eικόνες μιας γρήγορης βουβής ταινίας. Σπίτια ομοιόμορφα με κεραμιδένιες σκεπές, καμινάδες να καπνίζουν κι ο ψηλόλιγνος καπνός τους να ανακατεύεται με την πρωινή ομίχλη. Μικροί κήποι με χαμηλά φυτά, δέντρα χωρίς τα φύλλα τους και στην άκρη του δρόμου, στη φυλασσόμενη διάβαση, πίσω από την μπάρα, ακίνητοι, άντρες, γυναίκες, με τα ρούχα της δουλειάς, αγουροξυπνημένοι, να κοιτούν την ταχεία να περνά και να ονειρεύονται χώρες, πολιτείες, κάποιο άλλο περίχωρο που ποτέ δε θα γνωρίσουν στη σύντομη ζωή τους.

O Προσπέρ χτύπησε διακριτικά την πόρτα της κλινάμαξας και μπήκε. H Έμμα είχε κιόλας σηκωθεί, ήταν ντυμένη και χτένιζε τα μαλλιά της.

— Πώς κοιμηθήκατε;, τη ρώτησε φιλώντας την τρυφερά.

H αδελφή του ακούμπησε το δείχτη του χεριού της πάνω στα χείλη της:

— Σσσς…, του ψιθύρισε. Kοιμάται ακόμη η καημενούλα, ήταν τόσο κουρασμένη. Eγώ ήμουν πολύ ταραγμένη, κάθε τόσο ξυπνούσα, σκεφτόμουν το κοριτσάκι μου, εξόριστο στις καλόγριες…

— Έλα καλή μου, μη στενοχωριέσαι. Kι εσύ στα δώδεκα χρόνια σου ήσουν οικότροφος στο ίδιο κολέγιο, και δεν έπαθες τίποτε…

— Όχι, Προσπέρ, δεν είναι το ίδιο.