Κοντολέων
| Επίπεδο: Β1 | Δεξιότητα: Κατανόηση Γραπτού Λόγου | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Πηγή: | ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ σελ 90 Μάνος Κοντολέων Με λογισμό και μ’ όνειρο ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ Ε’ ΚΑΙ ΣΤ’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Επικοινωνιακή γλωσσική δραστηριότητα: | Κατανόηση Γραπτού Λόγου |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Τι πρέπει να ξέρει και τι μπορεί να κάνει ο εξεταζόμενος: | Ο υποψήφιος αυτού του επιπέδου πρέπει να έχει την ικανότητα να κατανοεί το γενικό νόημα καθώς και ουσιαστικές λεπτομέρειες γραπτών κειμένων. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Τύπος εξεταστικού ερωτήματος: | Σωστό - Λάθος: 6 σωστές απαντήσεις + 1 παράδειγμα (6 μονάδες). Κείμενο με χαμηλότερο επίπεδο τυπικότητας:, απόσπασμα από αφήγηση, απόσπασμα από λογοτεχνικό κτλ.(180-200 λέξεις). | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Λέξεις κλειδιά: | Απόκριες, οικογένεια, παραδόσεις | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Κείμενο
Κοντολέων
Η οικογένειά μας είναι μια σοβαρή οικογένεια που έχει και αρχές και παραδόσεις.
Όλοι μας μοιραζόμαστε τις ευθύνες μας.
Όταν σε κάποιον πονά το κεφάλι του, οι υπόλοιποι πρέπει να κάνουν ησυχία.
Το δωμάτιο του καθενός είναι το βασίλειό του. Κανείς δεν μπαίνει, αν δεν πάρει πρώτα άδεια.
Αν κάνεις μια ζημιά. Δε χρειάζεται να την πεις. Άσε τους άλλους να την ανακαλύψουν.
Αρχές λοιπόν, έχουμε. ‘Όπως έχουμε και παραδόσεις.
Μια παράδοση που έχουμε στην οικογένεια είναι να φοράμε,
η Ασπασία κι εγώ, τις Απόκριες τις φορεσιές που ο μπαμπάς φορούσε όταν ήταν παιδί.
Όλες οι αποκριάτικες στολές του διατηρούνται ολοκαίνουργιες.
Ο μάγειρας, που τον φορέσαμε όταν ήμαστε τριών και τεσσάρων χρονών.
Έπειτα, στα εφτά και τα οχτώ μας χρόνια, είχαμε τη στολή του αστυνόμου.
Αυτή εμένα μ’ ενθουσίαζε, αλλά απ’ ότι θυμάμαι, η Ασπασία δεν την ήθελε καθόλου.
Προτιμούσε τη στολή μιας νεράιδας..
Στα εννιά και δέκα μας χρόνια σειρά έχει ο ιππότης.
Από εκεί και πέρα η παράδοση σταματά.
Τώρα η Ασπασία μπορεί να βάλει ό,τι στολή θέλει. Από του χρόνου θα μπορώ κι εγώ.
Αχ, πώς το άντεξα τόσα χρόνια!
