πιστοποίηση ελληνομάθειας.

[ΜΑ]: Εδώω… Το παιδί μας δεν είναι καλά!
[ΝΙ]: Το ξέρω, χε, χε…
[ΜΑ]: Το κατάλαβε, ε;
[ΝΙ]: Ουουου… μου ‘δωσε και κατάλαβα! Για το Φώτη δε λες;
[ΜΑ]: Όχι, παιδί μου, η Ρέα! Ο Φώτης είναι μια χαρά!
[ΝΙ]: Μια χαρά και τρεις τρομάρες! Τιιι έχει η Ρέα;
[ΜΑ]: Χρειάζεται ψυχίατρο επειγόντως!
[ΝΙ]: Χα, χα! Αν κάποιος χρειάζεται ψυχίατρο, αυτός είναι ο Φώτης! Και πιθανότατα κι εγώ εντός ολίγου…
[ΜΑ]: Θα τηλεφωνήσω στο Χριστίδη να μου κλείσει ένα ραντεβού! Την έπεισα να ‘ρθει μαζί μου, δήθεν για να με συνοδεύσει. Αλλά θα του την αφήσω να την εξετάσει με τρόπο. Τι κακό ειν’ αυτό που μας βρήκε, Νίκο! Τι κακό!
[ΝΙ]: Μωρέ, ασ’ το κορίτσι ήσυχο! Ποτέ δεν ήτανε καλύτερα!
[ΜΑ]: Έτσι νομίζεις, έ;
[ΝΙ]: Ναι, έτσι νομίζω! Αν κάποιος χρειάζεται ψυχίατρο, αυτός είν’ ο Φώτης!!
[ΜΑ]: Άσε το Φώτη, παιδί μου. Ο Φώτης δεν έχει πρόβλημα!
[ΝΙ]: Δημιουργεί σ’ εμένα!
[ΜΑ]: Ξέρεις τι μου παρήγγειλε πριν από λίγο;
[ΝΙ]: Ποιος; Ο Φώτης;
[ΜΑ]: Όχι, παιδάκι μου! Η Ρέα!… Μου είπε ότι δεν ξαναπάει στο φροντιστήριο, γιατί δεν την ενδιαφέρουν οι παραπέρα σπουδές της!
[ΝΙ]: Συμφωνώ μαζί της! Τι να τις κάνει; Βγάλαμε έναν προφεσόρα και προκόψαμε!
[ΜΑ]: Περίμενε. Προτιμάει, λέει, να παντρευτεί!
[ΜΑ]: Ο προορισμός κάθε γυναίκας! Σωστά και μπράβο της! Σου είπε ποιον θα πάρει;
[ΜΑ]: Μάλιστα!…
[ΝΙ]: Τον βρήκε;
[ΜΑ]: Ναι, ναι! Ένα μεσόκοπο με λεφτά και κατά προτίμηση με προξενιό!
[ΝΙ]: Ε, λοιπόν, αυτό το κορίτσι έχει μυαλό! Φώναξέ την να της το πω!
[ΜΑ]: Διέκοψε το δεσμό που είχε, γιατί το αγόρι ήθελε να ‘χουν ολοκληρωμένες σχέσεις!
[ΝΙ]: Είμαι συγκινημένος και περήφανος! Πού είναι να τη φιλήσω;
[ΜΑ]: Μα, είναι δυνατόν να ‘σαι τόσο ηλίθιος;
[ΝΙ]: Γιατί είμαι ηλίθιος;!
[ΜΑ]: Μα δεν καταλαβαίνεις ότι δεν είναι φυσιολογική;
[ΝΙ]: Γιατί δεν είναι φυσιολογική;
[ΜΑ]: Γιατί κλείστηκε εδώ μέσα σαν καλογριά. Δεν επικοινωνεί με κανέναν, δεν απαντάει στο τηλέφωνο. Περνάει τον καιρό της συγυρίζοντας και κεντώντας σα γριά γεροντοκόρη. Το χάνουμε το κορίτσι μας, Νίκο! Κατάλαβέ το! Κάτι τη χτύπησε στο κεφάλι!
[ΝΙ]: Τρίχες! Εγώ ακούω να μου περιγράφεις το ιδανικό κορίτσι, τόσο που μου φαίνεται απίστευτο! Αν κάποιος χρειάζεται ψυχίατρο, αυτός είναι ο Φώτης!
[ΜΑ]: Γιατί, τι έχει ο Φώτης;
[ΝΙ]: Σχιζοφρένεια!…
[ΜΑ]: Δεν είσαι καλά!
[ΝΙ]: Μανία καταδιώξεως…
[ΜΑ]: Και ποιον καταδιώκει;
[ΝΙ]: Εμένα!
[ΜΑ]: Πώς σου ‘ρθε;!
[ΝΙ]: Κατακέφαλα!
[ΜΑ]: Αχ, για ποιο λόγο;!
[ΝΙ]: Δεν ξέρω, δεν ξέρω. Με μισεί!
[ΜΑ]: Έλα παιδάκι μου! Ποτέ δε σας είδα να τα πηγαίνετε καλύτερα.
[ΝΙ]: Δεν ξέρεις, γι’ αυτό μιλάς! Τον πήρααα για συνεργάτη και μου βγήκε εισαγγελέας!
[ΜΑ]: Τι σου ‘κανε, δηλαδή;
[ΝΙ]: Τι δε μου ‘κανε, να ρωτάς!… Άκου το τελευταίο, για να καταλάβεις. …Μου το ξεφούρνησε τώρα που ερχόμαστε στο δρόμο. Στο τέλος της χρονιάς, λέει, να μοιράζουμε στο προσωπικό ένα ποσοστόο από τα κέρδη της επιχειρήσεως, πράμα, λέει, που θα ενεργοποιήσει τους εργάτες, χε, και θα έχουμε αύξηση παραγωγής!
[ΜΑ]: Αα, χα! Το βρίσκω έξυπνο και σοσιαλιστικό!
[ΝΙ]: Δεν αμφιβάλλω. Εσένα έμοιασε!… Βλάξ!… Βρε, τον έχει πιάσει αμόκ! Καταλαβαίνεις τι σου λέω; Θέλει να τ’ αλλάξει όλα! Να πετάξουμε τα μηχανήματα, νν’ αλλάξει το προσωπικό, να διαφοροποιήσει την παραγωγή, να κάνει το ένα, να κάνει το άλλο! Μας έχει τρελάνει όολους δέκα μέρες τώρα!
[ΜΑ]: Ανοησίες! Εγώ ακούω να μου περιγράφεις ένα δραστήριο νέο με μοντέρνες ιδέες και όρεξη για δουλειά! Χε, στο κάτω, κάτω, κάτι ξέρει περισσότερο από ‘σένα από διοίκηση επιχείρησης. Έχει βγάλει ένα πανεπιστήμιο, και μάλιστα με άριστα! Εσύ τι έβγαλες;
[ΝΙ]: Τον κακό του τον καιρό ξέρει!
[ΜΑ]: Χμ.
[ΝΙ]: Άσε το άλλο!
[ΜΑ]: Ποιο άλλο;…
[ΝΙ]: Κουμουνιστής!…
[ΜΑ]: Ε, και λοιπόν;
[ΝΙ]: Τι και λοιπόν; Βιομήχανος και κουμουνιστής, το ‘χεις ματακούσει;
[ΜΑ]: Όλοι οι νέοι είν’ αριστεροί! Ε, χε, στο κάτω, κάτω, ας τον άφηνες να τελειώσει τις σπουδές του. Αλλά εσύ λύσαξες να τον πάρεις στο εργοστάσιο. Χε, χε, χε, χε…
[ΝΙ]: Σπάσιμο θέλει το κεφάλι μου! Το ξέρω! Σπάσιμοοοοο! Το κακό είναι πως δεν τον ενδιαφέρουν πια οι σπουδές του.
[ΜΑ]: Αστειεύεσαι!
[ΝΙ]: Μου το δήλωσε.
[ΜΑ]: Δεν τον ενδιαφέρει να πάει στο Παρίσι;
[ΝΙ]: Όχι, λέει! Ρώτησέ τον, αν δε με πιστεύεις.
[ΜΑ]: Και προτιμάει τις φόδρες και την γκρίνια σου;
[ΝΙ]: Του αρέσει, λέει.
[ΜΑ]: Αν είναι δυνατόν! Ε, τότε σίγουρα τρελάθηκε!
[ΝΙ]: Μα, τι σου λέω τόσην ώρα! Τι σου λέω τόσην ώρα! Πιάστονα και μίλησέ του, εσύ τον επηρεάζεις, πριν τα τινάξει όλα στον αέρα, πριν πάθω κανένα έμφραγμα! Και άκου… θα σε στείλω κι εσένα μαζί του τον πρώτο καιρό!…
[ΜΑ]: Πού;… Στο Παρίσι;
[ΝΙ]: Ναι. Γιατί; Δε θες; Να τον βοηθήσεις να νοικοκυρευτεί. Να του βρεις ένα βολικό σπιτάκι να τακτοποιηθεί και επί τη ευκαιρία, ε, κάατι θα βρεις ν’ αγοράσεις κι εσύ! Πώς σου φαίνεται η ιδέα μου; Χμ, χμ, χμ, χμ….
[ΜΑ]: Χα, χα, χα, σοβαρά μιλάς;
[ΝΙ]: Τώραα, βλέπεις ν’ αστειεύομαι; Πίαστονε, μωρέ και μίλησέ του. Βρε καλέ μου, βρε χρυσέ μου, τι σαχλαμάρες είν’ αυτές που λες; Θα κάτσεις να φας τα νιάτα σου, τα ωραιότερα χρόνια της ζωής σου μέσα σε μια επιχείρηση, και μάλιστα μικρομεσαία;! Χα, χα, χα, Παρίσι, πες του! Παρίσι, η πόλις του πνεύματος! Μουλέν Ρουζ! Καν-καν! Κι άκου… εγώ λέω να του πάρουμε κι έναα αυτοκινητάκι, να μπορεί να κινείται άνετα το παιδί. Αν δε γλεντήσει τώρα τη φοιτητική του ζωή, πότε θα τη γλεντήσει;
[ΜΑ]: Χα, χα, χα… Δε, δε μου λες; Α, χε, αστειεύεσαι ή είσαι μεθυσμένος;
[ΝΙ]: Τίποτα από τα δύο! Κάθισα και σκέφτηκα! Ας πάει να σπουδάσει καμιά πενταετία ακόμα, κι όταν γυρίσει με το καλό, ε, ας αποφασίσει αν θα τα βάλει μαζί μου ή με το νέφος!… Λοιπόν, θα του μιλήσεις, ε; Οι δυο σας! Ε; Όχι μπροστά μου! Οι δυο σας!
[ΜΑ]: Ε, ο. Θα του μιλήσω. Όχι μπροστά στη Ρέα! Είναι ικανή αυτή να πετάξει καμιά κοτσάνα!
[ΝΙ]: Στειλ’ τη μου μέσα! Θα την βάλω κι αυτήν στο κόλπο! Πες της πως τη θέλω δυο λεφτά!
[ΜΑ]: Ναι, αλλά τι θα γίνει μ’ αυτήν; Πώς θα φύγω και θα την αφήσω στην κατάσταση που βρίσκεται;
[ΝΙ]: Εκεί, εσύ. Έμμονη ιδέα σου έγινε! Βρε ασ’ τη Ρέα ήσυχη! Δεν έχει ανάγκη η Ρέααα! Θα τη φροντίσω εγώ! Κι άκου… ναα μην καταλάβει ο Φώτης πως μιλήσαμε.
[ΜΑ]: Όχι, όχι.
[ΝΙ]: Είναι πανούουργοος!… Είναι πανούργος. Ήθελα να ‘ξερα ποιανού έμοιασε αυτό το παιδί!