πιστοποίηση ελληνομάθειας.

[ΝΙ]: Ρε το Φώτη, χα, χα, εε. Βρε συ Φώτη εσύ έχεις… τις επιστημονικές γνώσεις. Εγώ έχω την πείρα. Έλα μωρέ να τα παντρέψουμε!
[ΦΩ]: Εντάξει, πατέρα. Ας τα παντρέψουμε!
[ΝΙ]: Δόξα σοι, ο Θεός! Δόξα σοι, ο Θεός!
[ΦΩ]: Έχω κάνει ένα πλαν. Θα το δεχτείς;
[ΝΙ]: Πλαν, τι είν’ αυτό;
[ΦΩ]: Ένα πλάνο, ένα σχεδιασμό.
[ΝΙ]: Αααα, ε μάλιστα. Πάνω σε τι;
[ΦΩ]: Αύξηση παραγωγής με αντίστοιχη μείωση κόστους.
[ΝΙ]: Τέτοια μάλιστα! Τέτοια μάλιστα! Για λέγε, για λέγε, για λέγε!
[ΦΩ]: Για να γίνει αυτό, χρειάζονται δυο πράγματα!
[ΝΙ]: Ό,τι πεις, Φώτη παιδί μου. Ό,τι πεις!
[ΦΩ]: Πρώτ’ απ’ όλα, αντικατάσταση τεχνικού εξοπλισμού!
[ΝΙ]: Ένα, ένα. Ένα, ένα. Τιιι, τιι είπες θαααα αντικαταστήσουμε;
[ΦΩ]: Όλα!… Θα πετάξουμε αυτή τη σαβούρα και θα εγκαταστήσουμε υπερσύγχρονα.
[ΝΙ]: Θα πετάξουμε τους αργαλειούς;
[ΦΩ]: Χωρίς συζήτηση!
[ΝΙ]: Μα τι σου φταίνε, μωρέ, οι αργαλειοίοι;
[ΦΩ]: Είναι ξεπερασμένοι. Έχω εδώ προσπέκτους για καινούργιους με τριπλάσια παραγωγή! Διακόσια μέτρα φόδρα την ώρα! Το φαντάζεσαι;
[ΝΙ]: Μπούρδες, μπούρδες! Αυτά τα γράφουν για διαφήμισηηη, χε, χε…
[ΦΩ]: Πέντε χρόνια εγγύηση! Δεν υπάρχει περίπτωση. Θ’ αλλάξουμε, φυσικά, και τα κλωστήρια και τις πρέσες και τα μηχανήματα συσκευασίας, όλα!
[ΝΙ]: Όλα;… Μα, μα θα κοστήσουνε μια περιουσία.
[ΦΩ]: Θ’ αποσβεστούν, όμως, σε πέντε χρόνια.
[ΝΙ]: Και πού θα βρούμε τόσα λεφτά;
[ΦΩ]: Θα τα πάρουμε από την τράπεζα. Γι’ αυτό υπάρχουν!
[ΝΙ]: Μ-με υποθήκη το εργοστάσιο;
[ΦΩ]: Και τι μας νοιάζει;
[ΝΙ]: Κι ανν κάτι δεν πάει καλά; Το χάνουμε, ε;
[ΦΩ]: Γιατί να μην πάει καλά;
[ΝΙ]: Για χίλιους λόγους μωρέ! Γιατίιι, γιατί έρχεται μια οικονομική κρίση, γιατί πλακώνουν οι γιαπωνέζοι και μας φέρνουν μια καινούργια ανακάλυψη, γιατί πέφτει η κυβέρνηση και έρχονται οι κόκκινοι, γιατί σπάει ο διάαολος το ποδάρι του, γιατί κάνουνε απόβαση οι εξωγήινοι, οπότε τιι κάνουμε, κύριε οικονομολόγε μου, σε ρωτάω, χε, χε, τι κάνουμε; Από ποιοοο ακρογιάλι θα πάμε να φουντάρουμε; Σε ρωτάωω, Φώτη παιδί μουου! Από πού; Πότε;
[ΦΩ]: Με τέτοια νοοτροπία δεν πάμε μπροστά, πατέρα!
[ΝΙ]: Μωρέ, τα μηχανήματα δουλεύουνε μια χαρά! Η παραγωγή προλαβαίνει την κατανάλωση, η δουλειά πάει ρολόι! Δεν κάνω ‘γω για πειράματα σ’ αυτή την ηλικία! Έλα, έλα…έλα! Πάμε παρακάτω, πάμε παρακάτω.
[ΦΩ]: Δεν έχει νόημα! Αφού το θέτεις έτσι.
[ΝΙ]: Δεν πειράζει, μωρέ Φώτη! Κουβεντιάζουμε! Ποιο ήταν το δεύτερο;
[ΦΩ]: Εντάξει. Πρόσληψη ειδικευμένου προσωπικού, σχεδιαστές, καλλιτέχνες, τμήμα προαγωγής πωλήσεων, δημόσιες σχέσεις, διαφήμιση, εκπαίδευση του ήδη υπάρχοντος προσωπικού, σεμινάρια-
[ΝΙ]: Λατινικά.
[ΦΩ]: Τι θα πει αυτό;
[ΝΙ]: Εγώ, έτσι τ’ ακούω. Ξέρεις τι βαθμό έπαιρνα στα λατινικά; Μ; Τρίο! Πάτος! Χμ, χμ. Άκου, Φώτη παιδί μου. Όταν πεθάνω ‘γώ, θα ‘χεις τον καιρό μπροστά σου να κάνεις όσα πειράματα θέλεις! Όσο ζω, όμως, εγώ, όχι!
[ΦΩ]: Πόσων χρονών είσαι πατέρα;
[ΝΙ]: Ε, χε, χεε…δε, δε θα ‘μαιαι… Πάντως πολύ νωρίς για να αποδημήσω εις Κύριον, κάνε υπομονήηη…
[ΦΩ]: Κοντά στα εξήντα, έτσι δεν είναι;
[ΝΙ]: Ε, και λοιπόν;
[ΦΩ]: Πότε θα τα παρατήσεις;
[ΝΙ]: Ποτέ! Όσο βαστάνε τα κότσια μου, ποτέ!
[ΦΩ]: Άλλα μου ‘λεγες, για να με φέρεις! Πώς θα μου ‘δινες το τιμόνι!
[ΝΙ]: Όταν μάθεις τη δουλειά.
[ΦΩ]: Θα το κάνεις;
[ΝΙ]: Ναι! Δηλαδή… αναλόγως.
[ΦΩ]: Δεν είν’ απάντηση αυτή. Ναι ή όχι;
[ΝΙ]: Βρε συ, Φώτη. …Το λάθος είναι δικό μου!
[ΦΩ]: Ποιο λάθος;
[ΝΙ]: Είσαι πλασμένος από άλλο υλικό. Είσαι πλασμένος, για άλλα πράγματα. …Δεν κάνεις γι’ αυτή τη δουλειά.
[ΦΩ]: Πώς έβγαλες αυτό το συμπέρασμα;
[ΝΙ]: Άφησέ με να ολοκληρώσω. Δεε σε υποτιμάω! Σε θαυμάζω! Έκανες άριστες σπουδές, έκατσες κάτω και σκέφτηκες ποιος πρέπει να είναι ο δρόμος σου κι αποφάσισες σωστά! Διάλεξες μια επιστήμη πουου καλύπτει όλη την ανθρωπότητα! Αποφάσισες ν’ αγωνιστείς ενάντια στον θανάσιμο κίνδυνο της μολύνσεως του περιβάλλοντος, δηλαδή μια επιστήμη του μέλλοντος, που μπορεί να μη σου φέρει χρήματα, αλλά θα σου φέρει δόξα.
[ΦΩ]: Να σε διακόψω;
[ΝΙ]: Όχι, όχι, όχι, όχι. Να μ’ αφήσεις να ολοκληρώσω. Κι εγώ αντί να το δώσω στα- αντί να σε καμαρώσω, σε, σε, σε πίεζα, τι λέω σε πίεζα, σε εκβίαζα να ‘ρθεις κοντά μου ν’ ασχοληθείς με φόδρες και κουμπιά, κι αυτό ήταν λάθος! Μεγάλο λάθος! Αλλά… αμαρτία εξομολογημένη αμαρτία δεν είναι! …Αυτά τα δύο τελευταία βράδια, ρε Φώτη, …βασανίστηκα πολύ από ενοχές καιαι ξέρεις τιιι αποφάσισααα;
[ΦΩ]: Σ’ ακούω.
[ΝΙ]: Να σε στείλω να συνεχίσεις τις σπουδές σου, γιε μου. Νννα πας στο Λονδίνο, νννα πας στην Αμερική, νννα πας όπου νομίζεις, τέλος πάντων, και να γυρίσεις ένας επιστήμονας πουου θα τιμήσει τ’ όνομά μας… και την πατρίδα μας!… Με την ευχή μου, γιε μου…
[ΦΩ]: Δε μ’ ενδιαφέρει, πατέρα.
[ΝΙ]: Δε σ’ ενδιαφέρει;!
[ΦΩ]: Όχι. Με προσγείωσες.
[ΝΙ]: Δε θέλεις να γίνεις οικολόγος;
[ΦΩ]: Όχι.
[ΝΙ]: Δε θες να συνεχίσεις τις σπουδές σου;
[ΦΩ]: Δε χρειάζεται.
[ΝΙ]: Πας να με τρελάνεις;!
[ΦΩ]: Γιατί να σε τρελάνω; Απλώς σκέφτηκα πως έχεις δίκιο.
[ΝΙ]: Και ποιο θα ‘ναι, μωρέ, το μέλλον σου;
[ΦΩ]: Μα, έχουμε τη δική μας δουλειά.
[ΝΙ]: Κουμπιά και φόδρες;
[ΦΩ]: Τ’ αγάπησα!
[ΝΙ]: Τα κουμπιά και τις φόδρες;
[ΦΩ]: Αγάπησα αυτή τη δουλειά που θεμελιώθηκε με τον ιδρώτα και το αίμα σου! Θα δώσω κι εγώ το δικό μου! Θα τη μεγαλώσω, θα την επεκτείνω, θα παράγω και φερμουάρ και κόπιτσες!
[ΝΙ]: Τι θα κάνεις, λέει;
[ΦΩ]: Έχω μεγάλα όνειρα, πατέρα!… Τις νύχτες δεν κοιμάμαι! Κάθομαι και σκέφτομαι! Η βασιλεία του κουμπιού τελειώνει! Του φερμουάρ αρχίζει! Θα προσαρμόσουμε τη δουλειά μας σ’ ό,τι ζητά ο μεγάλος αφέντης, ο καταναλωτής! Γιατί μόνο φόδρες; Θα μπούμε στο χώρο του υφάσματος! Εκεί είναι το ψωμί! Και γιατί να παράγουμε μόνο ύφασμα; Θα μπούμε στο έτοιμο ένδυμα! Πρετ-α-πορτέ! Ο κόσμος δε χάνει πια τον καιρό του με ραφτάδες και πρόβες. Δοκιμάζει ένα ρούχο, το παίρνει, φεύγει. Υπάρχουν ατέλειωτες προοπτικές και δυνατότητες. Μου το ‘λεγες και δεν το πίστευα!
[ΝΙ]: Στάσου, βρε παιδάκι μου. Για στάσου, βρε παιδί μου!
[ΦΩ]: Να σταματήσω; Αστειεύεσαι βέβαια! Πρώτα μου βάζεις φωτιά κι ύστερα θες να σταματήσω; Γίνεται; Δε γίνεται! Μόνο, ένα σου ζητώ! Μη μου κόβεις τον ενθουσιασμό και μη στέκεσαι εμπόδιο στα σχέδιά μου! Σε παρακαλώ, δηλαδή!
[ΝΙ]: Βρε που να πάρει ο διάαολος. Βρε κακό που με βρήκεεε, χε…
[ΦΩ]: Τι μουρμουρίζεις;
[ΝΙ]: Α;… Να μη στέκομαι εμπόδιο στα σχέδιά σου, ε; Χε, χε… Να στέκομαι απαθής και να βλέπω το καταστροφικό σου έργο, χωρίς ν’ ανακατεύομαι. Αυτό δε θες; Να σε βλέπω να γκρεμίζεις ό,τι έχτισα με ιδρώτα και αίμα και να μην ανακατεύομαι! Ε, όχι, του κερατάα!! Δε θα σ’ αφήσω να με καταστρέψεις!!
[ΦΩ]: Ποιος μίλησε για καταστροφή; Που τη βλέπεις την καταστροφή;…
[ΝΙ]: Ιιι….το, το, και, και, φ-φου, φου, τα’ αυτιά ββου, βου, ουουου, ουουου, μμμμμμαααα, μμμμ, μμμ μμμμμμ,
[ΦΩ]: Πάρε χάπι!
μμμμμμμμ, μμμ, μμμμμμμμμ, μμμμ!
[ΦΩ]: Πρέπει να το κοιτάξεις, πατέρα! Γιατί δε μένεις λίγες με- μέρες σπίτι;
[ο πατέρας φτύνει το νερό για το χάπι]
[ΦΩ]: Με τη μαμά!
[ΝΙ]: Μμμμ, αα, …γκού-χουου…
[ΦΩ]: Τι έπαθες, πατέρα;
[ΝΙ]: Γκού-χουου, γκού-χου.
[ΦΩ]: Είσαι καλά;
[ΝΙ]: Γκού-χου.
[ΦΩ]: Τι είπες;
[ΝΙ]: Μη-ιιι, μη-ιιι… Γκού-χχχχουου… γκού-χου, γκου-χου…
[ΦΩ]: Το τέλειο έγκλημα; Ποιο τέλειο έγκλημα;