πιστοποίηση ελληνομάθειας.

Ήξερα ότι δεν θέλω να ξυπνάω πρωί, να χτυπάω κάρτα ας πούμε, δηλαδή δημόσιος υπάλληλος, ας πούμε, και να φοράω κουστούμια. Μια μέρα, λοιπόν, πήγα να δω ένα κινηματογραφικό έργο, τον Νικ Νόλτε και τον Τζην Χάκμαν, «Under fire», «Επιχείρηση Νικαράγουα», κάτι τέτοιο, μια αληθινή ιστορία, όπου ο Τζην Χάκμαν είναι ο δημοσιογράφος, και ο Νικ Νόλτε είναι ο φωτογράφος, όπου έχουν πάει στη Νικαράγουα και είναι εκείνη την εποχή που οι Αμερικάνοι υποστηρίζουν την κυβέρνηση και κάποια στιγμή σκοτώνουνε τον δημοσιογράφο μπροστά στα μάτια του φωτογράφου.
Εν τω μεταξύ αυτός ζει μια περιπέτεια φοβερή, κάνει εξώφυλλα στο Τάιμ και λοιπά, και λέω: «αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου», βρήκα ακριβώς τι θέλω να κάνω. Να πηγαίνω σε πολέμους, να γίνω, ας πούμε, πολιτικός ανταποκριτής; Έτσι δεν το λένε; Και εκείνη τη μέρα, ξέρεις, κατάλαβα ακριβώς τι θέλω να κάνω στη ωη μου
Μετά από λίγο καιρό έτυχε και ζητάγανε από εδώ το Reuter κάποιο βοηθό για το 1987 τον Ιούνιο που γινόταν το Eurobasket. Κάπως έτσι πήρα την απόφαση να πάω να δοκιμάσω το Reuter. Με πολύ λίγα αγγλικά εκείνη την εποχή και σχεδόν μηδέν γνώσεις στο φωτορεπορτάζ, αλλά με πάρα πολλή ενέργεια, πολλή θέληση, πολλή πίστη στον εαυτό μου και ξέρεις δύναμη εσωτερική, και όνειρα. Όνειρα για ταξίδια, για να είμαι σ’αυτό το Under fire, να είμαι πρωταγωνιστής.