Ψυχαγωγική εκπομπή για παιδιά: «Ουράνιο τόξο» (2)
Επίπεδο: Α2 | Δεξιότητα: Κατανόηση Προφορικού Λόγου |
Πηγή: | ΕΤ1 |
Ηθοποιοί: | Χρήστος Δημόπουλος (παρουσιαστής της εκπομπής) [ΧΔ], Κωνσταντίνα (καλεσμένη) [ΚΩ], Ιωάννα [ΙΩ] (καλεσμένη) |
Κείμενο
[ΧΔ]: Λοιπόον, καλωσήρθατε στη σημερινή μας παρέαα! Πρώτα παιδιά που έρχονταιαι στο φετινό «Ουράνο Τόξο» είναι, πρώτα απ’ όλα να σας συστήσω ‘δώ τη φίλη μου την Κωνσταντίνα, καλωσήρθες Κωνσταντίνα, στο «Ουράνιο Τόξο». Είσαι πόσων χρονών;
[ΚΩ]: Πέντε.
[ΧΔ]: Πέντε ολόκληρα;
[ΚΩ]: Ναι.
[ΧΔ]: Και τι τάξη πάς;
[ΚΩ]: Νηπιαγωγείο.
[ΧΔ]: Νηπιαγωγειο. Η φίλη μου η Κωνσταντίνα, λοιπόν, και η άλλη φίλη μου, η Ιωάννα. Γεια σου Ιωάννα κι εσένα! Καλώσήρθες στο Ουράνιο Τόξο! Εσύ πόσων χρονώ είσαι;
[ΙΩ]: …Πεντέμιση.
[ΧΔ]: Πεντέμιση! Και πας κι εσύ νηπιαγωγείο;
[ΙΩ]: Ναι.
[ΧΔ]: Αααα, πολύ ωραία! Λοιπόν, με τις δύο φίλες μου εδώ πέρα θα περάσουμε πάρα πολύ ωραία, σας το υπόσχομαι. Θα μας πούνε πράγματα γιαα τη ζωή τους και μετά θα πάμε να ζωγραφίσουμε και ν’ αρχίσουμε από σένα, Κωνσταντίνα. Κατ’ αρχάς πες μου κάτι. Έχεις αδελφάκια;
[ΚΩ]: Ναι.
[ΧΔ]: Πόσα;
[ΚΩ]: Τρία.
[ΧΔ]: Τρία αδελφάκια!
[ΚΩ]: Όχι, δύο!
[ΧΔ]: Όχι, δύο! Το ένα πού είναι; Χάθηκε στο δρόμο; Δύο. Πώς τα λένε; Για πές μου.
[ΚΩ]: Μ, φχου, χου… Κα, χα, χα…
[ΚΩ]: Εεε, μμ την Αθηνά και τον άλλο, είναι μπέμπης. Δε το ‘χουμε βαφτίσει ακόμα.
[ΧΔ]: Η Αθηνά πόσω χρονώ είναι που είναι πιο μεγάλη;
[ΚΩ]: Εεε, μμ..
[ΧΔ]: Είναι πιο μεγάλη από σένα ή πιο μικρή.
[ΚΩ]: Πάει Πέμπτη.
[ΧΔ]: Πάει Πέμπτη! Α, είναι μεγάλη κοπέλα! Ααα, κι έχεις και το μικρό το μπέμπη!
[ΚΩ]: Ναι.
[ΧΔ]: Ο οποίος δεν έχει βαφτιστεί ακόμα, αλλά έχετε σκεφτεί πώς θα τον βγάλετε;
[ΚΩ]: Όχι.
[ΧΔ]: Όχι. Και δε μου λες τώρα… Γκρινιάζει ο μικρός; Κλαίει;
[ΚΩ]: Εε, ναι, για να κατάαβαίνουμ’ ότι έχει ξυπνήσει.
[ΧΔ]: Κατά- για να καταλαβαίνετε ότι έχει ξυπνήσει, γιατί όλοι οι υπόλοιποι κοιμάστε κι εκείνος ξυπνάει και σας φωνάζει γκρινιάζοντας, ε;
[ΚΩ]: Ναι ο- το βράδυ!
[ΧΔ]: Το βράδυ! Πο- ξυπ-
[ΚΩ]: Ξυπνάει τη μαμά!
[ΧΔ]: Ωχ, Θε μου! Και δε μου λες; Εσύ τον προσέχεις τον μπέμπη;
[ΚΩ]: Ναι.
[ΧΔ]: Του αλλάζεις την πάνα ή όχι.
[ΚΩ]: Όχι.
[ΧΔ]: Όχι ακόμα;
[ΚΩ]: Τη δ- τ- ανοίγω την πάνα και τη δίνω στη μαμά.
[ΧΔ]: Ναι.
[ΧΔ]: Πάρα πολύ ωραία. Πολύ καλά κάνεις! Είναι οργανωμένα τα πράγματα στο σπίτι. Πολύ ωραία! Για πες μου εσύυυ… Ιωάννα. Αδελφάκια έχεις;
[ΙΩ]: Ναι.
[ΧΔ]: Πόσα;
[ΙΩ]: Δύο.
[ΧΔ]: Δύο κι εσύ; Πώς τα λένε; Για πες μου.
[ΙΩ]: Ευγενία και την άλλη… δεν την έχουμε βαφτίσει. Είναι μπέμπα.
[ΧΔ]: Μπέμπα κι αυτή. Τρία κορίτσια, όμως είστε. Η Ευγενία τι τάξη πάει;
[ΙΩ]: Εμ, δεν, δεν πάει.
[ΧΔ]: Δεν πάει. Είναι πιο μικρή από σένα;
[ΙΩ]: Ναι.
[ΧΔ]: Ααα, εσύ ‘σαι η μεγαλύτερη;… Ωωχ ψυχή μου έχεις να κάνεις τώρα δουλειά. Να τις προσέχεις τις δύο αδελφές σου σαν τα μάτια σου!
[ΙΩ]: Έχουμε απόφφασίσει πώς θα την πούμε τη μπέμπα.
[ΧΔ]: Τη μικρή τη μπέμπα; Πώς θα την πείτε, για πες μου.
[ΙΩ]: Ηλέκτρα.
[ΧΔ]: Ηλέκτρα! Πολύ ωραίο όνομα. Πάρα πολύ ωραία! Και δε μου λες… Τρία κορίτσια μέσ’ στο σπίτι, θα τα καταφέρετε; Αυτός ο μπαμπάς δεν έχει τρελαθεί, να έχει τέσσερα κορίτσια μέσ’ στο σπίτι, τρία εσάς και μία τη γυναίκα του; Ε; Τα καταφέρνει; Είναι ψύχραιμος; Ε;… Όχι, ε;… Είναι ή όχι;
[ΙΩ]: Όχι.
[ΧΔ]: Όχι δεν είναι ψύχραιμος. Το κατάλαβα! Τι να- πώς να είναι ψύχραιμος ο άνθρωπος, με τέσσερις γυναίκες στο σπίτι δε γίνεται. Δε γίνεται. Τι να κάνουμε; Για πείτε μου τώρα για τοο νηπιαγωγείο. Πώς είναι τα πράγματα εκεί πέρααα Κώνσταντίνα;
[ΚΩ]: Ε, κάνουμε κατασκευές!
[ΧΔ]: Κάνετε κατασκευές στο νηπιαγωγείο;
[ΚΩ]: Ε, ζωγραφίιιζουμε…
[ΧΔ]: Ναι…Και τι άλλο κάνετε;
[ΚΩ]: Εε, τι, εε ντάξει.
[ΧΔ]: Δε μου λες. Κατ’ αρχάς έχετε δασκάλα στο νηπιαγωγείο;
[ΚΩ]: Ναι.
[ΧΔ]: Μία ή περισσότερες;
[ΚΩ]: Δύο.
[ΧΔ]: Δύο. Πώς τις λένε; Για πες μου.
[ΚΩ]: Τη μια κυρία Μαρία και την άλληηη… κυρία Βίκυ.
[ΧΔ]: Κυρία Βίκη. Και δε μου λέτε είστε πολλά παιδιά μέσα στην τάξη;
[ΚΩ]: Ε, ναι.
[ΧΔ]: Πολλά. Έχεις ξεχωρίσει από τα παιδιά αυτά φίλους έτσι καλούς; Κάνεις παρέα με κάποια κορίτσια ή με κάποια αγόρια περισσότερο απ’ ό,τι κάνεις με άλλα;
[ΚΩ]: Ναι.
[ΧΔ]: Ποιες είναι οι καλύτερές σου φιλενάδες; Για πες μου.
[ΚΩ]: Η Αλεξάντρα,
[ΧΔ]:…ναι,
[ΚΩ]:… η Φωτεινή.
[ΧΔ]: …ναι,… Η Αλεξάντρα και η Φωτεινή. Και από αγόρια;
[ΚΩ]: Εεε, ο Χρήστος,
[ΧΔ]: …συνονόματος,
[ΚΩ]: …ναι, καιαι… Δημήτρης.
[ΧΔ]: …ναι… …κι ο Δημήτρης. Έτσι μπράβο! Και δε μου λές. Με με τους φίλους αυτούς τους κοντινούς τι κάνετε; Παίζετε άλλα παιχνίδια, συζητάτε μεταξύ σας, λέτε διάφορα πράγματα;
[ΚΩ]: Ε, τίποτα. Εκεί πέρα… ζωγραφίιιζουμε, διαβάζουμε βιβλία.
[ΧΔ]: Ναι.
[ΧΔ]: Α, διαβάζετε και βιβλία.
[ΚΩ]: Ναι!
[ΧΔ]: Πολύ ωραία. Αυτό είναι πολύ ωραίο. Ναι.
[ΚΩ]: Αλλά δ-… μας διαβάζει η δασκάλα.
[ΧΔ]: Σας διαβάζει η δασκάλα.
[ΚΩ]: Ναι.
[ΧΔ]: Ωραία βιβλία, παραμύθια;
[ΚΩ]: Ναι. Κάνουμε διάλειμμα και βγαίνουμε στην αυλή να παίζουμε.
[ΧΔ]: Πολύ ωραία. Πολύ καλό είναι το διάλειμμα. Μ’ αρέσει περισσότερο απ’ όλα. Εσείς κάνετε διαλείμματα, Ιωάννα;
[ΙΩ]: Ναι. …Ναι.
[ΧΔ]: Ε; …Πολλά;
[ΙΩ]: Δύο.
[ΧΔ]: Δύο διαλείμματα. Και δε μου λες τώρα. Στο νηπιαγωγείο οι δασκάλες σου εσένα, έχεις δασκάλες δύο, μία, τρεις, πέντε; Πόσες;
[ΙΩ]: Δυ- δύο.
[ΧΔ]: Δύο δασκάλες και σεις- κι εσύ. Πώς τις λένε;
[ΙΩ]: Κυρία Αιμιλία και κυρία Μαρία.
[ΧΔ]: Καλές δασκάλες, έτσι; Τι σας μαθαίνουνε; Για πες μου.
[ΙΩ]: Μμμμ…
[ΧΔ]: Πέρα απόο ζωγραφική που κάνετε, τραγούδια, τέτοια πράματα, χορούς. Σας μαθαίνουν καθόλου χορούς;… Όχι. Σας μαθαίνουν να διαβάζετε, να γράφετε;
[ΙΩ]: Μας, μας, μας έχουμε μάθει για τις αμυγδαλιές!
[ΧΔ]: Για τις αμυγδαλιές;! Τι σας έχουνε μάθει για τις αμυγδαλιές, να μάθουμε κι εμείς; Για πες μου.
[ΙΩ]: Μμμ, έχουμε φτιάξει μια μεγάλη αμυγδαλιά στο σχολείο.
[ΧΔ]: Πώς την έχετε φτιάξει, δηλαδή; Την έχετε ζωγραφίσει;
[ΙΩ]: Ο-ο.
[ΧΔ]: Αλλά;
[ΙΩ]: Έχουμε βάλει γκοφρέ λουλουδάκια κι έχουμε βάλει ποπ-κορν.
[ΧΔ]: Ααα, για να κάνετε τα μπουμπούκια από ποπ-κορν! Πολύ ωραία ιδέα αυτή! Με γκοφρέ λουλουδάκια. Τι χρώμα είναι τα λουλουδάκια της αμυγδαλιάς.
[ΙΩ]: Ροζ.
[ΧΔ]: Ροζ. Κι έχετε βάλει και το ποπ-κορν, το οποίο είναι… μπράβο σαν τα ανθάκια! Πολύ ωραία! Και πού τ- πού το έχετε κολλήσει αυτό το δέντρο; Στην τάξη μέσα;
[ΙΩ]: Ναι.
[ΧΔ]: Ε; Μεγάλο; …Πόσο μεγάλο, δηλαδή;… Είναι πιο ψηλό από σένα το δέντρο αυτό;…Όχι.
[ΙΩ]: Ναι. Εεμμ…
[ΙΩ]: Όχι.
[ΧΔ]: Όχι, εντάξει. Αλλά, μεγαλούτσικο, όμως. Δεν είναι τόσο δα μικρό; Και δουλεύετε όλοι μαζί; Έχεις εε καλές φίλες και καλούς φίλους στο νηπιαγωγείο;
[ΙΩ]: Ναι.
[ΧΔ]: Για πες μου τις φιλενάδες σου.
[ΙΩ]: Μ, τη Λίνα τη- …την Ιωάννα την Κοτσοφιού, τηηη τη Ναταλία την Ταπελάρη και την και τη Ναταλία τη Βενιέρη.
[ΧΔ]: Δύο Ναταλίες. Μπράβο. Κι από αγόρια;
[ΙΩ]: …Τον Αργύρη.
[ΧΔ]: Τον Αργύρη. Μπράβο βρε, Αργύρης είναι τυχερός να έχει φίλη τε- φίλη την εε Ιωάννα. Πείτε μου κάτι. …Εκτός απ’ το νηπιαγωγείο… κάνετε άλλα πράγματα; Κάνετε κανέναα άθλημα, κάνετε κανένα μουσικ-
[ΚΩ]: Παίζουμε μεϊδ- ομαδικά παιχνίδια με το ταμπουρίνο, …στον κοινόχρηστο.
[ΧΔ]: Πού καλέ; Στο νηπιαγωγείο;
[ΚΩ]: Ναι!
[ΧΔ]: Εγώ σου λέω έξω από το νηπιαγωγείο. Πας να κάνεις, ξέρω γω, κανένα άθλημα, κολυμβητήριο, μπάσκετ, βόλεϊ ή κανένα μουσικό όργανο ή μπαλέτο;
[ΚΩ]: Όχι! …Όχι.
[ΚΩ]: Όχι!!
[ΧΔ]: Όχι, τίποτα; Μόνο νηπιαγωγείο – σπίτι, σπίτι – νηπιαγωγείο; Ε;
[ΚΩ]: Ναι. Ναι.
[ΧΔ]: Μπράβο. Εσύ κάνεις τίποτα έξω από το νηπιαγωγείο; Τι κάνεις, Ιωάννα; Για πες μου.
[ΙΩ]: Ναι.
[ΙΩ]: Μπαλέτο και τέννις.
[ΧΔ]: …Μπαλέτο και τέννις; …Και δε μου λες; Μπαλέτο πόσο καιρό κάνεις;
[ΙΩ]: Μ, χμμ…
[ΧΔ]: Δηλαδή άρχισες φέτος ή έχεις χρόνια που κάνεις μπαλέτο; Έχεις προχωρήσει;
[ΙΩ]: Ο- ε…
[ΙΩ]: Έχω προχωρήσει.
[ΧΔ]: Έχεις προχωρήσει! Σ’ αρέσει το μπαλέτο;
[ΙΩ]: Ναι.
[ΧΔ]: Και τέννις;… Πού παίζεις τέννις;
[ΙΩ]: Μ, δεν ξέρω.