πιστοποίηση ελληνομάθειας.

Ένα τζιτζίκι κι ένα μυρμήγκι είναι γείτονες. Μένουν στο ίδιο δέντρο. Το τζιτζίκι τα κλαδιά του, μέσα στα φύλλα, και το μυρμήγκι στις ρίζες του. Κάθε πρωί ξυπνούν και λένε καλημέρα. Μετά το μυρμήγκι αρχίζει τη δουλειά. Ψάχνει παντού φαγητό και την βάζει στην αποθήκη του. Το τζιτζίκι γελάει με το μυρμήγκι. «Γιατί δουλεύεις τόσο πολύ; Η ζωή είναι ωραία. Δε βλέπεις εμένα τι ωραία περνάω; Όλη μέρα κάθομαι και τραγουδάω!» το μυρμήγκι συνεχίζει τη δουλειά του. Έρχεται ο χειμώνας, πέφτουν τα φύλλα από τα δέντρα κάνει κρύο και μια μέρα το τζιτζίκι ζητάει βοήθεια από το γείτονα. «Έχεις λίγο φαγητό να μου δώσεις;» «Όλο το καλοκαίρι γελάς μαζί μου επειδή δουλεύω και δεν κάνεις τίποτα. Μόνο τραγουδάς. Τώρα λοιπόν, γελάω εγώ μαζί σου!»