Πότε να διδάσκω τη γραμματική;

[zook86]

Δεν έχω και πολύ εμπειρία στη διδασκαλία της ελληνικής ως δεύτερης αλλά πολλές φορές μου έχει γεννηθεί το εξής ερώτημα: πρέπει να διδάσκω τη γραμματική όταν ο μαθητής την κατέχει ήδη σε κάποιο βαθμό;
Τι θέλω να πω..
Ας πούμε ότι ο μαθητής μου είναι ένας ρώσος μετανάστης που ζει στην Ελλάδα 2-3 χρόνια και έχει μάθει να μιλάει ελληνικά, αν και κάπως σπαστά. Κατέχει τη γραμματική της ελληνικής υπόρρητα σε μεγάλο βαθμό,αλλά τώρα πρέπει να την τελειοποιήσει ώστε να ανεληχθεί επαγγελματικά.
Τι πρέπει να κάνω;
Να του μάθω ρητά όλη τη γραμματική ή θα πρέπει, μέσα από τη συζήτηση που θα έχω μαζί του να εντοπίσω τα συγκεκριμένα προβλήματα που έχει και να τα διδάξω ρητά; Μήπως έτσι θα μπερδευτεί περισσότερο;

Τι λέτε;

[viktoria]

Διάβασα το μήνυμά σας και η αλήθεια είναι ότι η συζήτηση σχετικά με τη διδασκαλία της γραμματικής είναι πολύ μεγάλη....
Σύμφωνα με τις σύγχρονες απόψεις διδακτικής, η γραμματική δεν πρέπει να διδάσκεται με τον κουραστικό τρόπο που μαθαίναμε τις ξένες γλώσσες παλιότερα, με καταλόγους κλίσεων ρημάτων και συμπληρώσεις κενών κτλ κτλ. Θεωρείται ότι οι μαθητές της ξένης γλώσσας θα πρέπει να γνωρίζουν τη γραμματική για να μπορούν να εκφραστούν γραπτά ή προφορικά στη γλώσσα στόχο. Επομένως, σύμφωνα με τα παραπάνω, δεν υπάρχει λόγος να διδάξετε παραδοσιακά τη γραμματική. Αρκεί που ο μαθητής μπορεί να τη χρησιμοποιεί.
Προσωπικά, όμως, πιστεύω ότι αν ο μαθητής σας έχει συνηθίσει σε παραδοσιακή διδασκαλία μπορεί να τον διευκολύνει ένας πιο παραδοσιακός τρόπος μαθήματος.
Κατά τη γνώμη μου, επομένως, εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά των μαθητών σας ο τρόπος που θα αποφασίσετε να διδάξετε ή να μη διδάξετε τη γραμματική.
Εσείς τι πιστεύετε ότι θα είναι προτιμότερο για τους μαθητές σας;
Περιμένω νέα σας σχετικά με τις αποφάσεις που τελικά θα πάρετε και το βαθμό στον οποίο είναι αποτελεσματικές.
Ελπίζω να σας βοήθησε λίγο η απάντησή μου. Είμαστε πάντα στη διάθεσή σας για οποιοδήποτε προβληματισμό σας σχετικά με τη διδασκαλία της ελληνικής ως ξένης ή δεύτερης γλώσσας.
Παναγιωτίδου Βίκυ,
Ερευνήτρια στο Τμήμα Τμήμα Στήριξης
και Προβολής της Ελληνικής Γλώσσας
του ΚΕΓ

[zook86]

Νομίζω πως έχετε δίκιο σχετικά με τους μαθητές και ότι παίζει ρόλο το υπόβαθρό του.
Για παράδειγμα,είχα έναν αγγλόφωνο μαθητή που ήταν σπουδαστής αρχαιολογίας στην Αγγλία και είχε διδαχτεί τις κλασικές γλώσσες (αρχαία-λατινικά) με το παραδοσιακό τρόπο αλλά και τις άλλες του γλώσσες (ισπανικά και γαλλικά) με επίσης παραδοσιακό τρόπο. Όταν τον ρώτησα αν γνωρίζει γραμματική, επειδή είχα ακούσει για το αγγλικό curriculum που δεν εστίαζε στη γραμματική, μου είπε έκπληκτος πως φυσικά και ξέρει γραμματική και πως είναι βλακείες της κυβέρνησης (!) να κάνει έτσι το curriculum τους.
Έτσι, σε έναν τέτοιο μαθητή, λογικά θα είναι πιο αποδοτικό να μάθει τη γραμματική ρητά και έτσι τη δίδαξα, ρητά και κάπως παραδοσιακά.
Η αλήθεια είναι όμως πως τελικά δεν την έμαθε και τόσο καλά αλλά αυτό δεν μπορώ να ξέρω αν οφείλεται στη διδασκαλία μου ή στο πόσο αυτός διάβαζε.
Θέλω να πω πως η ρητή γνώση δεν είναι θέμα μόνο του τρόπου διδασκαλίας αλλά και του πόσο συμμετέχει ο μαθητής σε αυτή τη διαδικασία, πόσο μελετάει και πόσο ενδιαφέρεται.

[viktoria]

Σίγουρα η γνώση που έχει ένας μαθητής εξαρτάται και από το πόσο διαβάζει και ασχολείται με το αντικείμενο που προσπαθεί να μάθει.
Σχετικά με τη γραμματική, στη διδασκαλία της ξένης γλώσσας, νομίζω ότι θα πρέπει να εξετάζουμε το πόσο καλά ξέρει να τη χρησιμοποιεί ο μαθητής μας όταν επικοινωνεί στη γλώσσα στόχο.
Ανεξάρτητα από το πως θα αποφασίσουμε να τη διδάξουμε, πρέπει πάντα να εστιάζουμε στη χρήση του κάθε φαινομένου στο λόγο.